2018_465
14 juli 2022
Originele taal van het artikel: English Informatie Automatische vertaling. Supersnel en bijna perfect.

Ik woon nu al meer dan twaalf jaar in Innsbruck. Omdat ik overal in de stad de Sightseer-borden bij de bushaltes zag staan, heb ik me er vaak over verbaasd om een bustocht met een gids te maken, en mijn twee zonen - van 9 en 4 jaar - leken het idee ook wel wat te vinden.

Het leek me een leuke manier om een paar uur te spenderen op een bewolkte, druilerige dag (met af en toe een zonnetje), dus gingen we naar de dichtstbijzijnde Sightseer halte - Löwenhaus/ORF(ORF is het Oostenrijkse equivalent van de Britse BBC, en Löwenhaus - letterlijk 'Leeuwenhuis' - is een restaurant dat een paar jaar geleden gesloten werd, maar de naam geeft aan de halte van de Hungerburgbahn die je naar de Seegrube en de machtige 'Nordkette' bergketen brengt).

Het kaartje voor de sightseerbus is na het eerste gebruik 24 uur geldig en je kunt zo vaak in- en uitstappen als je wilt. We hadden nog wat tijd tot onze volgende bus - ze rijden veertig minuten uit elkaar - dus gingen we naar de Hungerburbahn kijken en namen wat foto's.

De Grand Tour begint

We gingen aan boord en zetten onze koptelefoons op. Er is keuze uit acht talen - Duits, Engels, Italiaans, Frans, Nederlands, Spaans, Japans en Arabisch, met voor elke taal ook een audiogids voor kinderen.

De rondleiding voerde ons door onze thuiswijk Saggen naar de wijk Pradl. De audiogids vertelde ons dat Pradl tot de twintigste eeuw een dorp was dat los stond van Innsbruck. Dit ondanks het feit dat het dicht bij het centrum van de stad ligt. Er zijn nog steeds boerderijen te zien in de omgeving - er zijn overblijfselen van het dorps- en plattelandsleven verspreid over de stad, die een fascinerende confrontatie vormen

Southside

Daarna ging het verder langs het openluchtzwembad Tivoli, een populaire badplaats in de zomer, en verder naar het Tivoli-stadion, de thuishaven van het (op dit moment helaas niet zo machtige) FC Wacker Innsbruck. Het Oostenrijkse nationale elftal speelt hier ook af en toe vriendschappelijke wedstrijden. Hier vertelde de audiogids ons iets over de geschiedenis van de sport in Innsbruck, onder meer over het feit dat de stad tweemaal gastheer was van de Olympische Winterspelen - in 1964 en 1976

Daarna ging het verder naar Schloss Ambras, waar een renaissancekasteel staat dat een fascinerend museum huisvest. Dit is zeker een bezoek waard. Te oordelen naar het aantal mensen dat bij deze halte aan boord ging, lijkt het erop dat velen het advies van de audiogids hadden opgevolgd om het kasteel en het terrein te verkennen.

Terug naar het westen hebben de passagiers uitzicht op de beroemde Bergisel skischans, ontworpen door de wereldberoemde Brits-Irakese architecte Zaha Hadid

Helaas was het moeilijk om foto's te nemen omdat mijn vierjarige op mijn schoot wilde zitten

De bus bracht ons vervolgens naar de Bergisel en onze volgende halte, het Tirol Panorama museum. Dit is de plaats waar de Tiroolse volksheld Andreas Hofer maar liefst drie keer een militie bijeenbracht om de gecombineerde macht van de Beierse en Napoleons Franse legers te verslaan. Het museum is geweldig (ik ben er een paar jaar geleden met mijn ouders op bezoek geweest). Het pronkstuk is ongetwijfeld het reusachtige panoramische schilderij dat Hofers derde overwinning in 1809 voorstelt. Het schilderij is meer dan 1000 vierkante meter groot en bevat een opmerkelijk niveau van detail

Er was hier een kwartiertje pauze, dus we stapten uit om het prachtige uitzicht over de stad te bewonderen en het standbeeld van Andreas Hofer te bekijken.

Terug naar het centrum

De bus rijdt vervolgens de heuvel af naar het hart van de wijk Wilten in Innsbruck, langs de abdij van Wilten en het klokkenmuseum en de gieterij van Grassmayr. De familie Grassmayr maakt al klokken sinds 1599 en is daarmee het oudste familiebedrijf van Oostenrijk.

Na ons uitstapje naar de zuidkant rijdt de bus in de richting van het stadscentrum. Door het verkeer is het tempo flink gedaald, maar dat is maar goed ook, want er is veel te zien - het Triumphpforte-monument, de levendige Maria-Theresien-Strasse - en veel interessante informatie om tot ons te nemen. Daarna gaan we de rivier over.

De audiogidsen zijn uitstekend en staan vol fascinerende feiten. Zo is het leidingwater van Innsbruck van befaamde kwaliteit, het komt vers uit het Nordkette-gebergte. Maar het opmerkelijke is dat de waterdruk zo hoog is, dat er een constante toevoer is die de bovenste verdiepingen van de hoogste gebouwen kan bereiken zonder het gebruik van pompen.

De muziek tussen het commentaar door heeft een duidelijk lokaal tintje, variërend van het jongenskoor uit Wilten tot de befaamde Tiroolse percussionist Manu Delago.

Na een kort ommetje door de wijk Mariahilf met zijn opvallend gekleurde huizen (die een uitstekend fotomoment bieden vanaf de Markt aan de overkant) steken we de Innbrücke over, de brug waaraan de stad haar naam dankt. Daarna rijden we om de oude binnenstad heen en zien links van ons het Gouden Dak in de Museumstrasse

Daarna passeren we links de Hofburg, rechts het nieuwe Haus der Musik (muziekhuis) en het Landestheater en we zijn weer terug langs de rivier de Inn voor het laatste stuk van ons circuit.

De reusachtige breinaaldachtige torens van de brug bij de halte Löwenhaus van de Hungerburgbahn geven aan dat de cirkel rond is. We bedanken de chauffeur en stappen weer uit bij de ORF, ongeveer een uur en twintig minuten nadat we zijn ingestapt.

dat was echt interessant!" verklaart mijn negenjarige zoon, geheel ongevraagd. Veel beter dan dat kan een aanbeveling niet zijn.

De sightseer tour - informatie

Soortgelijke artikelen