Het raadsel van Igls is opgelost

Een ander Tirools scriptmysterie is opgelost. De mysterieuze borden in de Igler Totenkapelle hebben hun geheim onthuld. Ook de belangrijkste semioloog van Tirol, Erhard Maroschek, heeft dit raadsel opgelost. Met bravoure, naar mijn mening.

Vorige zomer nog had de historicus de raadselachtige inscriptie op het Gouden Dak vertaald. Het is een citaat uit het Evangelie van Johannes, hoofdstuk 8 vers 12 EGO SUM LUX MUNDI.. De oplossing van dit raadsel was een zeer bijzondere prestatie. Kunstenaars, wetenschappers en zelfs schrijvers hadden eeuwenlang aan de tekens gewerkt en tevergeefs geprobeerd het schrift te "vertalen". Erhard slaagde er afgelopen zomer in de geheime code te vertalen na meer dan tien jaar studie. Hij was zo mooi op dreef dat ik hem enkele maanden later een ander Tirools raadsel wilde voorleggen. En als hij ook het mysterie van de zwarte tekens op de kerkmuren in Igls en St. Sigmund zou kunnen ontrafelen?

Ik deed een persoonlijke ontdekking twee jaar geleden in St. Sigmund. In de kerk daar, zag ik vreemde tekens op de kerkmuur. Niemand kon me antwoorden wat dit betekende. Nader onderzoek wees uit dat soortgelijke mysterieuze tekens op de muur in de Igler Totenkapelle waren geschreven.

Na mijn Blog post over deze schrijf vondsten online ging, wendde ik me weer tot Erhard Maroschek. Ik vroeg hem de foto's met de mysterieuze inscripties uit Igls en St. Sigmund im Sellrain te bekijken. Ik deed dat in de gerechtvaardigde hoop dat hij ook deze harde noot zou kraken. Mijn redenering: Wie erin slaagt Maximiliaan's cijfer op het Gouden Dak te ontcijferen, zal ook in staat zijn het schrift in de twee kerken te ontcijferen. Het feit dat hij dat in zo'n korte tijd voor elkaar heeft gekregen, maakt hem in mijn ogen tot een echte "scribent".

Amper zes weken na mijn aanvraag ontving ik zowaar een eerste e-mail met de bondige mededeling dat hij het grootste deel van de code van het script had gekraakt. Ik ben onmiddellijk op zoek gegaan naar de geschoolde historicus, orchideeënspecialist, schriftontcijferaar en gemeentemedewerker in Lermoos. Tijdens de busrit naar de Außerfern bleef ik me één vraag stellen: Hoe slaag je erin een geheimschrift te ontcijferen waarvan noch een decodeerreferentie, noch een vergelijkend schrift bestaat?

Ter herinnering: cryptische zwarte tekens op de muur van de grafkapel in Igls en de kerk in St. Sigmund im Sellrain zijn bij renovatiewerkzaamheden aan het licht gekomen. De tekenen in Igls kwamen aan het licht in 1970, die in St. Sigmund iets later. Dat ze door dezelfde hand waren gemaakt was vanaf het begin duidelijk, zelfs voor mij als verdomde leek. Op het eerste gezicht lijken ze op geen enkel bekend schrift en doen ze op de een of andere manier denken aan cyrillische letters. Tot nu toe is er maar één poging geweest om ze te ontcijferen. Met matig succes

Mijn eerste vraag: Hoe is Erhard Maroschek er in dit geval in geslaagd ten minste afzonderlijke letters te "vertalen" om zo een "hoekje" van de oplossing te pakken te krijgen? "In St. Sigmund's is een tekening met een gevleugelde engel, een klaverblad en twee gotische lancetvensters. Door de ramen is een trap te zien, de ene naar boven, de andere naar beneden," zegt hij. Rechts ervan staat een bord met grote letters dat op een M lijkt. Het is er ook een. Het is er ook een. "Ik herkende de naam Michaël, we hebben het over de aartsengel Michaël," beschrijft Erhard deze aha-ervaring. Daarmee had hij zijn "voet tussen de deur", om zo te zeggen, van dit geheimschrift.

Als de schriftgeleerde in de late Middeleeuwen de tekening van de aartsengel uit zijn geheugen heeft nagetekend, moet er een model voor zijn of geweest zijn. Was er zo'n model in St Michael's in het Gnadenwald? Of wist de scribent van een andere St Michael's kerk met een soortgelijke tekening, zo'n raam met een fresco erboven?

De vraag wie de schrijver van deze mysterieuze tekenen was, komt nu in het centrum van het onderzoek. Wat motiveerde hem om in grote letters op de muren te schrijven? Heeft hij ze in het geheim op de muur geschilderd, misschien zelfs 's nachts en in de mist? Dit zijn precies de vragen die Erhard Maroschek veel hebben beziggehouden.

"Ik moest ook een soort historische profilering doen terwijl ik aan het decoderen was," zegt hij. Tijdens het decoderen merkte hij op verschillende dingen op. Details die wijzen naar de persoon die meer dan vijfhonderd jaar geleden fantasieletters op de muur schreef.

Allereerst is er de omvang en de reikwijdte van de inscriptie in Igls. Aangenomen mag worden dat de schrijver er lang aan gewerkt heeft. "Hij is waarschijnlijk lang in deze kamer gebleven," zegt Maroschek. "En er zijn twee mogelijkheden: ofwel was hij een gevangene die opgesloten zat in wat nu de kapel van de doden is. Of hij lag gewond in wat nu de kapel is, die misschien iets weg had van een militair hospitaal." Een aanwijzing voor de duur van het verblijf is ook achtergelaten door de schrijver: Er zijn in totaal 35 rechte lijnen op verschillende punten in de kapel.

De schrijver bekent in zijn "muurkrant" in Igls dat hij niet kon schrijven. Hij was, zoals hij zelf schriftelijk vastlegde, "OHN SCHRIFTLMAACHT IN LOCH", dus hij had niet de bevoegdheid om te schrijven. En zat ook in een 'gat'. De enige vraag is wat hij met gat bedoelde.

Het is zeker dat hij de lettervormen kende die hij in zijn boodschap gebruikte. "Deze kennis", aldus Maroschek, "is waarschijnlijk afkomstig van eenBreverlDeze kennis," zegt Maroschek, "is waarschijnlijk afkomstig van een 'brief', een gedrukt geschrift dat mensen vroeger als talisman bij zich droegen. Ze geloofden dat het hen zou beschermen tegen kwaad." Men kan aannemen dat hij dit breverl zelf niet kon lezen, maar hij zelf, maar bewonderde het ontwerp en probeerde en probeerde de nodige letters te tekenen.

Maroschek concludeert uit de frequentie van de aanroepingen en verzoekschriften en het veelvuldig gebruik van het woord "OHN (hij mist iets) aan een hachelijke situatie van de schrijver. Hij was waarschijnlijk in een zeer moeilijke situatie. Het woord "LOTH" - het betekent al "lood" in het Middelhoogduits - komt ook twee keer in de tekst voor. De schrijver moet er dus mee bekend zijn geweest. Had hij ramen met lood geglazuurd? Of was hij een dakwerker die lood soldeerde voor dakranden?

Eén mysterie blijft echter onopgelost. Wat betekenen de vier tekeningen die de schriftgeleerde maakte? Op het eerste gezicht zou men kruisingen kunnen vermoeden. Maar dat hoeft niet het geval te zijn. Men kan er net zo goed middeleeuwse wapens in herkennen. Misschien is er iemand onder de lezers van mijn artikel die kan helpen. Zo ja, laat dan een reactie achter in de commentaarkolom onder de tekst. Dank je.

Erhard Maroschek's samenvatting: "Het staat buiten kijf dat de persoon in kwestie een man was. Hij was of gewond of gevangen genomen. Naar alle waarschijnlijkheid kon hij paardrijden en was hij zeker katholiek De schrijver doet verslag van de omstandigheden van zijn "noodkuur" in de kerker van het huis van God en vraagt Maria om hulp Zijn naam kan Lenart geweest zijn, wat Leonhard betekent. De man was wanhopig."

Voor alle vrienden van het intelligent raden naar raadsels heeft Erhard Maroschek beschreven hoe hij de inscripties heeft ontcijferd. En hoe hij de scribent profileerde. Klik hier voor de 'Making of': het verhaal over de bevindingen