2021_0367
20 juli 2022
Originele taal van het artikel: Deutsch Informatie Automatische vertaling. Supersnel en bijna perfect.

Zoals het gezegde luidt: "Ze zijn niet meer weg te denken uit de evenementenkalender van de stad". Dit geldt voor 100% voor de stadswandelingen "Stadtarchiv findet Stadt!", die sinds enkele jaren door het Stadtarchiv/Stadtmuseum Innsbruck worden georganiseerd. Deze keer leidde de wandeling naar Wilten.

Ook dit jaar zijn er weer zes rondleidingen over geselecteerde thema's. Degenen die mijn blogberichten volgen, weten dat ik nogal een fan ben van dit formaat. Medewerkers en/of vrienden van het Stadsarchief bieden op deze wandelingen een heel bijzondere kijk op de geschiedenis van de stad, zogezegd weg van de usual suspects. Het gaat van het vliegveld tot de alpenweiden van Innsbruck, van voetbal tot de geschiedenis van de wijken van de stad. De laatste rondleiding in juni had als titel "Is Wilten een stad, dorp of bobo?"

Wilten Stad

Bij een stralend blauwe hemel en het vooruitzicht van een recordhitte ontmoetten we elkaar in het Stadsmuseum/Stadsarchief in de Badgasse. Waar historicus Niko Hofinger ons eerst een kort inzicht gaf in de historische ontwikkeling van de stad Innsbruck en Wilten. Het district behoorde niet altijd tot Innsbruck, maar was lange tijd een zelfstandige gemeente. De grootste landeigenaar was het klooster van Wilten. Tot de inlijving van de stad in 1904 liep de stadsgrens ter hoogte van het Hotel Goldene Krone (voorheen Gasthof Gamper "Goldene Krone").

In het dorp

Innsbruck begon in het midden van de 19e eeuw snel te veranderen. Met de spoorlijn over de Brenner en over de Arlberg werd de stad een centraal knooppunt. Duizenden spoorwegarbeiders hadden onderdak nodig. Innsbruck werd ook een garnizoensstad, en de behoefte aan woonruimte groeide aanzienlijk. Bovendien kwamen er steeds meer toeristen. "Uiteindelijk werd de huidige Maximilianstrasse als een nieuwe grensweg aangelegd," zegt Hofinger, terwijl hij historische kaarten laat zien. De Trabantsteden werden gebouwd op "greenfield sites" en voorzien van water- en rioleringssystemen.

Maar al eerder hadden inwoners van Innsbruck stukken grond in de naburige stad gekocht, er huizen en bedrijven gebouwd en zo de verstedelijking bevorderd.

Bij de Triomfpoort

Tijdens de daaropvolgende wandeling was de eerste aanloophaven natuurlijk de Triomfpoort. Het imposante uiterlijk leidt af van de voormalige grenssteen, die nog steeds te vinden is in Hotel Goldene Krone. Ook het Winklerhuis met zijn prachtige ornamenten is indrukwekkend. Niet voor niets wordt het beschouwd als een van de mooiste Art Nouveau huizen in Innsbruck.

Charmant, maar belangrijk voor de ontwikkeling van de stad, is het voormalige Holiday Inn hotel (nu het Hilton Hotel), gebouwd voor de Olympische Spelen van 1976. Noch de architectuur, noch de proporties van het 15 verdiepingen tellende betonnen gebouw houden rekening met zijn omgeving. Voor velen, toen en nu, is het een doorn in het oog van de stad.

Ten noordoosten ervan staat het administratieve gebouw van de gemeentediensten van Innsbruck, dat in het interbellum werd ontworpen door de internationaal befaamde architecte Lois Welzenbacher.

Wijzigingen

De grote vraag naar woonruimte houdt niet op bij Wilten. Uitbreidingen en verdichting van bestaande gebouwen zijn te vinden - een zoekende blik naar boven is voldoende: uitbreidingen, verhogingen, soms onopvallend, soms spectaculair.

In de afgelopen decennia hebben markante gebouwen die rijk zijn aan traditie herhaaldelijk plaatsgemaakt voor zielloze nieuwbouw, zoals het Hentschelhof, het Templhof of het appartementencomplex aan de Edith-Stein-Weg. Als gevolg daarvan verdwenen ook veel van Wiltens karakteristieke ambachtelijke en commerciële bedrijven in de binnenhoven.

Tegenwoordig is Wilten een van de duurdere woonwijken met veel medische praktijken, kantoren en studentenflats. En het heeft een laag aandeel van de migrantenbevolking, volgens Niko Hofinger.

Alternatieve scène

Dat brengt ons bij het laatste deel van de vraag "Is Wilten een stad, een dorp of een bobo? De term is een samenvoeging van de woorden bohemien en bourgeois en betekent welgestelde jonge mensen met een bepaalde levensstijl. En wie door de Leopoldstraße loopt, kan niet anders dan aan een bobo-wijk denken. Hier vindt u veel kleine, bijzondere winkeltjes, manufacturen en cafés met "alternatieve" menu's: veel huisgemaakt eten, nieuwe creaties, speciale gerechten en drankjes.

Centraal bij de vestiging van nieuwe innovatieve bedrijven stond zeker de herinrichting van de Wiltener Platzl. Vandaag is het het hart van de wijk, multifunctioneel, bruikbaar voor de kerstmarkt maar ook voor de boerenmarkt of vlooienmarkten - of gewoon om te zitten, te kijken, te eten, te drinken en uit te rusten.

Herinneringen

Oudgedienden uit Wilten die deelnamen aan de stadswandeling waren weemoedig. Een van de grote voordelen van deze stadswandelingen: de deelnemers, die vertrouwd zijn met het gebied, vullen de uitleg aan en verrijken deze met hun kennis!
Ze maakten een lijst van de herbergen die de afgelopen decennia gesloten waren. Ze bespraken welke van de vele bakkers in Wilten in de jaren negentig de beste broodjes had. En ze vertelden over de "Rauscher jumper". Dat was de naam van de kleren die gekocht werden in de voormalige modezaak Rauscher.

Ook deze stadswandeling bracht ons weer naar plaatsen en pleinen, naar geschiedenis en verhalen die anders zelden aan bod komen. De serie "Stadtarchiv findet Stadt!" laat zien hoe divers, spannend en verrassend Innsbruck is en kan zijn - zowel voor gasten als voor de plaatselijke bevolking.

Stadsarchief vindt stad!

Volgende data:
23. September 2022 - Vlieg, zweef en land veilig
23. Oktober 2022 - Innsbruck huizen vertellen verhalen

En dan volgend jaar weer, natuurlijk! Alle verdere informatie vindt u hier.

Een evenementenkalender met alle evenementen in Innsbruck vindt u op www.innsbruck.info

Foto's, tenzij anders vermeld: © Susanne Gurschler

Soortgelijke artikelen