Gebruik uit de Middeleeuwen
Plaatsen: Axams, Igls, Patsch, Natters, Mutters, Götzens, Birgitz, St. Sigmund, Kematen en Oberperfuss
Tijdstip: van witte donderdag soms tot beloken Pasen, de eerste zondag na Pasen.
Het Tiroolse verlangen naar drama komt ook tot uitdrukking in het gebruik van het Paasgraf. In een meestal duistere sfeer wordt de groeve tentoongesteld, waarin Jezus na de kruisiging werd gelegd. Kenmerkend voor de Paasgraven zijn de vele lichten, die achter glazen bollen branden welke zijn gevuld met verschillende kleuren water.
Met Pasen graven in de kerk? Keizer Jozef II was dat een doorn in het oog. Hij verbood ze dus. Het ritueel om in katholieke kerken voor Goede Vrijdag en Paaszaterdag een heilig graf in te richten, voert terug naar de vroege Middeleeuwen. Daarom duurde het na de dood van de keizer niet lang voordat de traditie weer opleefde. En zij bestaat nog altijd.
Sinds enige tijd verheugen de heilige graven zich weer over een grote populariteit. Grafopbouwen die lang niet meer werden gebruikt, worden uit de opslag gehaald, gerestaureerd en neergezet.
