Ten zuiden van de sportstad Innsbruck troont op de Bergisel een imposant bouwwerk: de Olympische springschans. De door Zaha Hadid ontworpen schanstoren heeft zich tot architectonische attractie ontwikkeld.

Majestueus torent de nieuwe springschans op de historische Bergisel, waar 200 jaar geleden de Tiroolse boeren onder Andreas Hofer tegen de Beierse en Franse bezetters drie veldslagen wonnen en de vierde verloren. Al in 1925 werd hier de eerste springschans gebouwd, die na de Tweede Wereldoorlog gevolgd werd door een ander bouwwerk. Bij de Olympische Spelen in 1964 en 1976 werd het Olympisch vuur op de Bergisel aangestoken.

Sinds 2002 vormt de nieuwe springtoren een architectonisch symbool van Innsbruck.

Met het aanloopspoor als bruggenbouw, de toren als hoogbouw en de torenkop als staalbouw zijn in de Bergiselschans alle facetten van de bouwkunst verenigd. Verantwoordelijk voor dit architectonische meesterwerk is de Irakese toparchitecte Zaha Hadid (inmiddels overleden).

Het complex met meer dan 26.000 toeschouwersplaatsen is weliswaar hoofdzakelijk voor de ervaring van het skispringen voorbehouden. Maar het biedt ook vele toeristische mogelijkheden. Zo komen daar panoramagenieters, restaurantbezoekers, techniekliefhebbers en architectuurvrienden allemaal aan hun trekken. Het café in de toren bevindt zich op 47 meter hoogte en belooft een 360 graden uitzicht rondom. Een adembenemende coulisse vormt de Tiroolse bergwereld, met Patscherkofel, Nordkette, Hohe Munde en Serles.

Technische gegevens:

Totale hoogte: 134 m.
Torenhoogte: 50 m.
Aanlooplengte: 91,3 m.
Afsprongsnelheid: 92 km/uur
Calculatiepunt: 120 m.
HS (Hill-size): 130 m.
Totale lengte tot begin uitloop: 95 m.
Capaciteit stadion: 26.000 toeschouwers
Schansrecord: Michael Hayböck (Oostenrijk), 138 m. (2015)