4_Ultra memoria cosmica_Susanne Gurschler
15 september 2025
#
Originele taal van het artikel: Deutsch Informatie Automatische vertaling. Supersnel en bijna perfect.

Klinkende deeltjes in KG17: de titels van de stukken zijn „Movimento zigzag”, „Galassia mormorante” of „HERCanum”. - In totaal 13 stukken vormen de partituur die te horen is in de turbinekamer van de voormalige krachtcentrale aan de Kirchgasse 17 in Mühlau. Wat maakt het speciaal? Datasets van neutrino-observatoria in het ijs van Antarctica en in de diepzee van de Middellandse Zee vormden het bronmateriaal voor het geluidslaboratorium van Tim Otto Roth „ULTRA | memoria cosmica” door Tim Otto Roth. De kunstenaar maakt geluiden van microscopisch kleine deeltjes hoorbaar en zichtbaar.

Uit de ruimte

Folie op de grote ramen van het industriële monument baadt de ruimte in een bolvormig blauw licht. Aan het plafond hangen bolvormige, lichtgevende luidsprekersculpturen, bevestigd aan constructies van aluminium buizen en staalkabels.

Ze laten ons de beweging van de deeltjes van boven naar beneden ervaren, van de ruimte naar de aarde. Elke seconde storten miljoenen voor ons onzichtbare deeltjes uit het heelal neer in de atmosfeer, raken luchtmoleculen en blijven in cascades vallen. De zogenaamde "lichtdouche" dringt door tot het aardoppervlak, onze huid.

We kunnen ze niet zien, niet horen, niet ruiken en niet voelen. En toch zijn ze er.

Roth heeft een methode ontwikkeld om dit fenomeen zichtbaar te maken voor onze ogen en hoorbaar voor onze oren. Ik loop door de turbinezaal, langs de luidsprekers die oplichten in spectrale kleuren en gedenkwaardige melodieën uitzenden - ik luister en verwonder me. Magisch. Adembenemend.

Energiecentrale met een geschiedenis

De installatie "ULTRA | memoria cosmica" van Tim Otto Roth ziet eruit alsof ze gemaakt is voor deze omgeving . En inderdaad, de componist en conceptuele kunstenaar uit het Zwarte Woud heeft zijn project aangepast aan de turbineruimte. Sinds 2022 is de Vereniging KG17 hier heel bijzondere culturele evenementen: Het beschermde industriegebouw en zijn geschiedenis zijn altijd het uitgangspunt voor lezingen, concerten, optredens en tentoonstellingen.

En dus zijn de civiel ingenieur Gerhard Kerschbaumer en de culturele bemiddelaar Helga Madera op zoek naar een project ter gelegenheid van "100 jaar kwantummechanica" dit najaar, dat deze verjaardag zou verbinden met het thema water en watermoleculen. Het duurde niet lang voordat ze vonden wat ze zochten.

Centrum voor Astrofysica

In zijn werk houdt Tim Otto Roth zich intensief bezig met onderzoek op het gebied van astro(deeltjes)fysica. Sterker nog: Innsbruck is niet alleen sinds vandaag de dag een belangrijk onderzoekscentrum op dit gebied. Al voor de 2e wereldoorlog was de Universiteit van Innsbruck wereldberoemd op dit gebied. Een zeer bekende en een - ten onrechte - minder bekende naam zijn hieraan verbonden.

De eerste is Victor Franz Hess (1883-1964), ontdekker van kosmische straling en Nobelprijswinnaar voor natuurkunde. De wetenschapper volgde een oproep aan de Universiteit van Innsbruck en bouwde in 1931 een laboratorium voor "ultrastralingsonderzoek" op Hafelekar, dat vandaag de dag nog steeds in bedrijf is(klik hier voor de blogpost ter gelegenheid van de heropening van het aangepaste en uitgebreide meetstation).

Marietta Blau

Ook geëerd is Marietta Blau (1884-1970). Deze wetenschapper, die vandaag de dag alleen bekend is bij ingewijden, was geen uitmuntend onderzoeker en deed een ontdekking die net zo baanbrekend en een Nobelprijs waardig was als die van Hess. Maar zoals zo vaak het geval is in de geschiedenis, zijn vrouwen lange tijd genegeerd in de wetenschap, zelfs als ze topresultaten behaalden en doorbraken op nieuwe, onbekende gebieden. En dat is wat Marietta Blau en haar collega Hertha Wambacher (1903-1950). Ze maakten de onzichtbare straling zichtbaar.

Blaudie natuurkunde en wiskunde had gestudeerd aan de Universiteit van Wenen, studeerde af in 1919. Haar onderzoeksfocus, radioactieve straling, zou haar intensief blijven bezighouden. Tijdens het interbellum werkte ze als fysicus onder andere in Berlijn, Frankfurt en Göttingen, en uiteindelijk aan het Radium Instituut in Wenen. In 1925 presenteerde ze een methode voor het vastleggen van microscopische sporen van geladen waterstofkernen (protonen) in fotografische emulsies. Ze hield ook toezicht op wetenschappelijk kwalificatiewerk, wat leidde tot een samenwerking met Hertha Wambacher.

Kernfragmentatie op Hafelekar

In 1937 plaatste Blau elf verzilverde fotoplaten op Hafelekar. Ze bleven daar vier maanden in verticale positie. Toen ze werden geanalyseerd in het Instituut voor Radiumonderzoek in Wenen, deed Blau een bijna ongelooflijke ontdekking: de straling had niet alleen - zoals verwacht - sporen achtergelaten in de zilveremulsie van de platen.

Er waren ook stervormige sporen die op één punt samenkwamen.

Een duidelijke aanwijzing dat de kosmische stralingsdeeltjes atoomkernen direct in de emulsie versplinterden. "Deze desintegratiesterren waren een wetenschappelijke sensatie," verklaarde Roth tijdens de vernissage, Marietta Blau dus een"echte game changer" op dit gebied.

Net als Hess moest Blau vluchten voor de nazi's. De natuurkundige werkte aanvankelijk in Mexico op aanbeveling van Albert Einstein, maar verhuisde in 1944 naar de VS, waar ze onder andere werkte aan de ontwikkeling van een deeltjesversneller. Ondanks haar sensationele ontdekking werd Blau de Nobelprijs geweigerd.

ULTRA | memoria cosmica

Het is fantastisch dat de tentoonstelling in het Kraftwerk in Mühlau ook een eerbetoon is aan deze grote wetenschapper en haar prestaties. "Tegelijkertijd is ULTRA een uitnodiging aan het publiek om zich bezig te houden met processen die alomtegenwoordig zijn maar zich onttrekken aan de beperkte menselijke waarneming," zegt Roth.

Op deze manier vormt het project in KG17 ter gelegenheid van 100 jaar kwantumfysica een uiterst opwindende verbinding tussen het meetstation op Hafelekar, de wetenschapper Marietta Blau en het geluidslaboratorium van Tim Otto Roth, tussen kunst en wetenschap. Omringd door turbines komen bezoekers in contact met geluiden uit de ruimte, waaruit deeltjes onmerkbaar voor ons op aarde neerstrijken - het horen van hun geluiden, aangepast aan onze oren, is adembenemend.

De tentoonstelling "ULTRA | memoria cosmica" loopt tot 24 oktober 2025.

KG17

Kirchgasse 17, 6020 Innsbruck / Mühlau
Mail: info@kg17.at
Tel.: +43 699 11357508

Openingstijden:

Vr en zo 16-19 uur; informatie over het voorprogramma op: www.kg17.at

Meer spannende evenementen in en rond Innsbruck vind je in de evenementenkalender van Innsbruck Tourismus.

Foto's, tenzij anders vermeld: © Susanne Gurschler

Soortgelijke artikelen