Tijd met zijn tweeën in de zomer

Eindelijk kom je me bezoeken! Nadat je de afgelopen winter mijn - wel bijna dagelijkse - sneeuwfoto's online hebt bewonderd, verheug ik me er des te meer op, dat het nu eindelijk met een bezoek aan mij in Innsbruck is gelukt. Bij je aankomst heb je nog de besneeuwde bergen in je hoofd. Maar momenteel zijn de bergen niet meer wit, in plaats daarvan lichten sappige bergweides in de mooiste groentinten. „Er is wereldwijd werkelijk bijna geen andere stad, waarvandaan je constant in het groen kunt kijken!“ zeg je met grote ogen. In feite kan men Innsbruck gewoonweg niet met andere steden vergelijken, de ligging in het midden van de bergen is gewoon zo uniek.

In de zomer omzomen in het historische centrum bloemenperken de straten. Aan de oever van de rivier de Inn ontmoeten mensen elkaar voor een koffie. Een groep jonge studenten proost met een Aperol Spritz, hier merkt men de nabijheid tot Italië echt goed. Een zachte zomerwind gaat door de straten en ik weet: de volgende dagen samen worden heel mooi. Wij willen van de stad genieten, hebben echter ook het plan elke dag uit de stad de natuur in te gaan. Hoe fijn is het, dat het in Innsbruck allebei elke dag opnieuw heel eenvoudig mogelijk is. Ik heb al een plan klaargelegd voor de perfecte drie dagen in Innsbruck. Daarbij wil ik jou mijn Innsbruck laten zien – weg van de toeristische paden willen wij het met elkaar gewoon gezellig maken!

Ik heb al een paar dagen daarvoor voor ons in Klein & Fein in de Markthalle een picknickmand besteld. De delicatessenhandel is een sympathieke mix van restaurant en levensmiddelenwinkel en als zelfverklaarde fans van de Oostenrijkse keuken hebben wij de „I’m from Austria“-mand als opmaat uitverkoren. Deze bevat onder andere kleine kipschnitzels, vleesrondjes, verschillende salades en tartelettes met verse aardbeien. Bij mij loopt alleen al bij de gedachte daaraan het water in de mond!

De brochure met de verschillende WALKS door Innsbruck en zijn omgeving levert geweldige ideeën voor uitstapjes binnen de stad en over de stadsgrenzen heen. Sommige van de tochten zijn ook geschikt voor een rit met de step – of nog comfortabeler: met de fiets. Op twee wielen blijven wij flexibel en kunnen we ook grotere afstanden zonder sportieve ambities afleggen.

De toer nr. 5 voert door het „jonge Innsbruck“ en precies die zullen wij op onze eerste dag samen gaan doen. De tocht voert ons uit het historische centrum naar de Baggersee en langs de Inn weer retour. Op de route liggen vele bezienswaardigheden, die ik je graag wil laten zien! 

Met de picknickmand in de hand steken wij de Marktplatz over en halen op de hoek van de Marktgraben/Innrain de stadsfiets op. 

Het moderne klimcentrum Innsbruck ligt direct op onze route. Ik ben weliswaar geen klimprofessional, maar zo nu en dan vind ik het sportklimmen ook leuk! Wij lassen een kleine pauze in, want alleen al de steile wanden voor de ingang zijn indrukwekkend om te zien. Het complex werd in 2017 gebouwd en behoort wereldwijd tot de grootste en modernste complexen. Naast de 3.000 m² indoor- en 1.500 m² outdoor klimoppervlakte voor sportklimmen, is er indoor 1.025 m² boulderoppervlakte en buiten nog eens 175 m² extra. In totaal zijn er 500 sportklimroutes, resp. 200 routes voor boulderers. Wie één van de hallen betreedt, merkt direct dat de vloer een speciale veiligheidsvloer is. Op de klimmuren die geschikt zijn voor wereldbekerwedstrijden, traint het hele jaar ook de crème de la crème van de atleten. Wie weet, misschien vangen wij zelfs een glimp op van één van de Innsbrucker klimgrootheden zoals Anna Stöhr of Jakob Schubert? 

Als we niet met de fiets op pad zouden zijn, dan hadden we ook met bus F direct naar de Baggersee kunnen rijden. De lijn verbindt namelijk de binnenstad met de Baggersee – en de luchthaven aan de andere kant van de stad. Een lijn, die luchthaven en zwemplezier direct met elkaar verbindt, zoiets vind je ook vast alleen in Innsbruck! De Baggersee biedt echter nog veel meer dan een verfrissende verkoeling: naast de ingang aan de Archenweg bevindt zich de Tomaselli Eisproduktion. Misschien past er na de picknick nog een ijsje bij? Op één of andere manier behoort dat bijna bij een uitstapje naar de Baggersee! 
Het meer zelf is vooral zo geliefd met zijn spectaculaire bergcoulisse op de achtergrond. Mijn favoriete kant om te liggen is daarom de zuidoostoever, vanaf daar heb je een prachtig uitzicht op de bergketen van de Nordkette. Aan de noordoever daarentegen staan vele bomen, die schaduw geven. Die kun je in het nieuwe Motorikpark (attractiepark voor kinderen en gezinnen) goed gebruiken, want de behendigheidsopgaven laten niet alleen kinderen zweten! En dan, na alle actie, hebben wij de sprong van het pad in het meer met recht verdiend. Als vakantie toch altijd zo ontspannen zou zijn!

Na enkele uren aan het meer stappen wij weer op de fiets en steken direct na de uitgang de brug over de Inn over. Aan de andere kant van de oever gaan we dan terug in de richting van het historische centrum, waarbij we vanaf de Mühlauer Brücke een beetje van de walk in de brochure afwijken en toch nog een keer van oeverzijde wisselen. Langs het fietspad peddelt het toch meer ontspannen dan in het verkeer. Bij de Emile-Bèthouart-Steg kruisen wij in de oudste wijk van Innsbruck, naar St. Nikolaus. De oude huizen aan de straat langs de Inn bieden onderdak aan veel winkels, die de wijk nieuw leven inblazen. Ik koop o.a. graag bij Walde Seifen (zepen), werp altijd een blik in de Kostnix-winkel (gratis) en haal in het tegenoverliggende café Haepinest de vermoedelijk beste chocoladebrownie van de stad. Maar wij zijn hier niet om te winkelen en zo gaan we na een korte pauze meteen verder naar het laatste deel van de toer. Maar daarvoor moeten we eerst een foto maken van de beroemde bontgekleurde huizenrij van Anpruggen. Dat hoort er gewoon bij! Hoewel ik al vele jaren in Innsbruck woon, kan ik van die aanblik nog steeds geen genoeg krijgen.

STILHOUDEN
Direct achter de gekleurde huizen bevindt zich de parochiekerk Maria Help, die in 1647/'48 door Christoph Gumpp werd gebouwd. Gumpp was de grondlegger van een ware architectendynastie en deze gaf lange tijd Innsbruck mede vorm op een bepalende wijze. In het interieur is vooral het hoogaltaarblad van Johann Paul Schor bezienswaardig, dat de geschiedenis van de kerk toont. Wij genieten van de koele lucht en de stilte. Gedurende een paar minuten is eenieder in zijn eigen gedachten heel dicht bij zichzelf. 

Dan gaat het nog een klein stuk verder tot de Innmauer voor de universiteit. Hier laten we de dag tot een einde komen. Vooral studenten ontmoeten elkaar hier graag en genieten van de laatste zonnestralen aan de oever van de Inn. Wij glippen uit onze schoenen en laten de voeten van de muur bungelen. De tegenoverliggende Nordkette ziet er vanaf hier zo machtig en hoog uit. Goed, dat de Nordkette kabelbaan in een handomdraai naar 2.000 m. boven zeeniveau gaat, we verheugen ons nu al op die ervaring!

„Forest therapy“ is de laatste ontwikkeling in de wereld van de wellness en komt eigenlijk uit Japan, waar „Shinrin-yoku“, dus natuurretraite als medicijn wordt erkend. In Tirol hebben de mensen ook altijd al energie in het bos en de bergen opgedaan, de bewuste component van de aandacht wordt ondertussen steeds meer geïntegreerd. In het op ongeveer 40 minuten gelegen Mieming willen wij de trend volgen en maken een wandeling met aandacht bij Mooswiesen. De combinatie van biotoop en lariksweides is prachtig en biedt veel tijd om goed en bewust te kijken. Daarvoor laten wij de schoenen in de rugzak en lopen op blote voeten over de zachte bosgrond.

Rondom Innsbruck en zelfs in de stad vindt u steeds meer boerderijwinkels. Een bijzonder mooie is de Steiererhof in Mieming. In de zelfbedieningswinkel vindt u verse en houdbare producten uit de regio, pasta van eieren van eigen boerderij, meel uit het Inntal, aardappelen van de buren en in het weekend ook vers gebak van de schoonmoeder. Het is één van mijn lievelingswinkels en altijd als ik in de buurt ben, verheug ik me op een bezoek. Ook vandaag halen wij een koffie uit de zelfbedieningsautomaat en gaan wij voor de boerderijwinkel op de gezellige bank zitten.

Op de terugweg lassen wij in Kematen een pauze in en maken daar gebruik van het Kneippcomplex in de buurt van de bushalte bij de kerk. Niet alleen op warme dagen is een Kneippronde een ware weldaad. Van het wandelen zijn onze voeten al opgewarmd en zo uitstekend voorbereid op het ontspannen door het water lopen in het koele nat. Het temperatuurverschil activeert lichaam en geest, bevordert de doorbloeding en versterkt het immuunsysteem. Veel meer hebben wij voor deze dag niet gepland. Zoals zo vaak is minder zelfs vaak meer!

Op zondag is het eindelijk zover: ik heb ons voor een yogales in de frisse lucht hoog boven op de Nordkette aangemeld. Wij hebben geluk, het weer werkt mee en de zon verlicht ons al in de vroege ochtenduren. Eerst gaan we met de Hungerburgbaan, waarvan de futuristische stations door de toparchitecte Zaha Hadid werden ontworpen, naar de Hungerburg. Hier stappen wij in de kabelbaan over en staan minder dan acht minuten later op bijna 2.000 m. boven zeeniveau. Paragliders maken zich op voor de vlucht, wandelaars en fietsers arriveren, kinderen spelen in de speeltuin met het vermoedelijk beste uitzicht van de stad. Het is een bonte verzameling. Nadat alle deelnemers zijn aangekomen, pakken wij onze spullen en wandelen een paar minuten naar een platform, dat iets afgelegen ligt aan de Panoramaweg.

De yogales wordt aan de locatie aangepast en is gelukkig ook geschikt voor beginners. Met elke oefening en iedere herhaling kom ik meer tot mezelf. Hoe mooi is het, als je tussendoor kort pauzeert en ook van het uitzicht in de verte kunt genieten. Daarbij kan het wel eens gebeuren, dat nieuwsgierige bergkauwen voorbijvliegen of je in de verte op het lange zadel een gems ontdekt. Eén ding staat in ieder geval vast: ik heb gegarandeerd nog nooit zo diep lucht in- en uitgeademd als tijdens deze yogales.

Na de yogales lummelen we nog een poosje in de ligstoelen op de Seegrube en gunnen onszelf een apfelstrudel. We waren vandaag immers al sportief genoeg! Slechts één ding zou ik je nog graag willen laten zien: het uitzicht vanaf helemaal boven. Dus gaan we met de kabelbaan naar de Hafelekar. Nu heb je echt het allermooiste uitzicht in Innsbruck. Van hieruit kun je zelfs tot aan Italië kijken! En wij kunnen goed herkennen, waar we op de eerste dag langs zijn gereden… de SOWI (faculteit Soc. Wetenschappen), de Baggersee, het klimcentrum en zelfs de Markthalle kunnen wij goed herkennen. 
Zo'n uitstapje naar de Nordkette is een bekronende afsluiting van je bezoek. Maar we hebben nog een paar uur tijd en ik weet dat je nog een stukje Innsbruck mee naar huis wilt nemen…  

Op de weg naar het station brengen wij nog een bezoek aan de automaat voor het Restaurant Wilderin. Hier zijn sinds begin 2021 versbereide lekkernijen van regionale levensmiddelen te koop. Voor foodies, zoals wij, is een dergelijke culinaire groet het ideale souvenir. Onder de naam „Thesi“ vindt u bijv. goulash, rundersoep, apfelstrudel of zoute karamel ganache in glas. Dat ziet er niet alleen goed uit, het smaakt ook fantastisch naar berglucht en vakantie. De gerechten, afgezien van de koude desserts, hoef je thuis dan alleen maar op te warmen. Zo kun je een vleugje Innsbruck mee naar huis nemen en daarmee de maandag op kantoor een beetje verzachten.