3508_3508_72_2019_0274_1568280485
23 februari 2024
Originele taal van het artikel: Deutsch Informatie Automatische vertaling. Supersnel en bijna perfect.

De schuur met de skiverhuurwinkel op het dorpsplein in Igl begint een beetje oud te worden. Hij bestaat al bijna 50 jaar. Skileraar Wolfgang Platzer, die eigenlijk al lang met pensioen is, is hier zelfs nog langer. Zoals elke dag opent hij vandaag de winkel. En omdat ik het skiën weer eens wil proberen na zo'n 20 jaar andere sporten te hebben beoefend, sta ik al voor de deur te wachten. De oude pro lacht alleen maar, schenkt me een glas kraanwater in en gaat meteen aan de slag.

Zijn vader bouwde nog echte houten ski's in de werkplaats aan de achterkant en in 1972 begon Wolfgang het verhuurbedrijf voor de sneeuwsport IGLS aan de voorkant. Hoe goed ski jij? Die vraag stelt hij aan iedereen. Het antwoord is bijna altijd hetzelfde: Ja, heel goed! En elke keer lacht Wolfgang een ervaren skileraarlach: "Want Marcel Hirscher, bijvoorbeeld, skiet ook "behoorlijk goed". Denk er nu eens over na: Hoe lang heb jij er als kind over gedaan om goed te kunnen lopen en daarna goed te kunnen rennen? Skiën lijkt eenvoudig (zie Hirscher), maar het is een zeer complex proces (zie Hirscher). Goed skiën leer je niet van de ene op de andere dag. Minstens 30 procent van je algehele succes is te danken aan je materiaal - de rest is vaardigheid.

De zijden sok in de skischoen

De uitrusting moet aan de eisen voldoen, legt Wolfgang uit, en hij meet mijn voeten op. Lengte maal breedte in zogenaamde mondo-punten. Deze komen weer overeen met centimeters en Wolfgang wuift nonchalant weg dat ik meestal in 42's rondkruip: Je bent een 27/0, dat zie je meteen! Ik krijg nog steeds een halve maat kleiner. Een professionele psychologische truc, want dan past de volgende perfect. Aan de ene kant regelt de schoen de krachtoverdracht naar de ski, aan de andere kant moet de veiligheidsbinding goed loslaten bij een val. Als je te veel speling in de laars hebt, zal de ski later doen wat hij wil. Wolfgang adviseert slechts één paar skisokken en eventueel inlegzolen, zodat alles goed past. Sluit nu de gespen van onder naar boven, rechtop staand moet je aan de voorkant staan met wat ruimte aan de achterkant. Dan de looptest: Met de schoenen dicht moet je veilig en stevig in een rechte lijn kunnen lopen. Volledige controle ondanks het blok aan het been, Wolfgang knikt tevreden. Overigens draagt hij tijdens het skiën alleen een heel fijn zijden sokje, zo goed zit de schoen.

De ski bepaalt het tempo

Tijdens een rondleiding door het naburige skisportmuseum haalt Wolfgang herinneringen op, hij kent elke trofee, elke overwinningsfoto. Hij legt met een grijns uit dat Oostenrijks skiën zichzelf altijd heeft gezien als een racesport, zelfs in het hobbysegment. Bijna zoals een racewagen in het stadsverkeer. Je komt gezellige, oudere dames tegen op race-slalomski's en mensen praten bij de skilift over skiraces. Net als bij nordic walking destijds, herinnert hij zich, was hij ook een beetje onderdeel van de trend. Het was eigenlijk puur een gezondheidssport - maar toen werden er weer wedstrijden georganiseerd, lacht hij. En Wolfgang heeft zelfs op een snowboard gestaan: toen een zekere Jake Burton eens 's ochtends vroeg voor zijn deur stond en hem iets "compleet nieuws" wilde laten zien, herinnert hij zich met een glimlach.

Terug in de winkel laat Wolfang me kennismaken met zijn assortiment ski's. Bijna alles is nieuw. Bijna alles is nieuw en de verhuurshop heeft al lang een vinger in de pap. De reuzenslalomski bijvoorbeeld is een echt renpaard, vergt veel kracht, skiet met hoge snelheid en wijde bochten en is totaal ongeschikt voor diepe sneeuw (en voor de meeste gepensioneerden). De slalom carver met zijn agressieve taille is geschikt voor kortere bochten, maar vereist een hoog vaardigheidsniveau en harde pistes en is daarom een beetje te extreem voor beginners. De sport carver is zachter en wendbaarder, heeft meer breedte onder de voeten en ook een zogenaamde rocker - de buiging van de ski begint eerder, draait de ski beter in de vallijn, zorgt voor meer lift in de poeder, maar maakt hem ook wat onstabieler. Een all-mountain ski is weer iets breder en skiet overal vrij goed - het tegenovergestelde van een beginner of een terugkomer, grijnst Wolfgang me toe. Voor mij is daarom een allround ski aan te raden die iets zachter en soepeler loopt, of de allround carver voor iets scherpere bochten en een snufje sportieve bite.

De stok maakt de muziek

Met de twee allround ski's zou 90 procent van de skiërs zeker genoeg hebben, puur qua skicapaciteiten, knipoogt de ervaren skileraar. Maar sommigen vragen in de winkel vol overtuiging om een twin tip - die eigenlijk exclusief voor park en freestyle is ontworpen. De binding is helemaal anders gemonteerd, het rotatiecentrum komt vanuit de heupen, het is eigenlijk het slechtste wat je als beginner kunt doen. En dan willen ze ook nog zonder stokken rijden! Een trend waar de skischolen waarschijnlijk ook deels schuldig aan zijn: op de kleinste kindercursus zitten de stokken in het begin gewoon in de weg. De ouders zien dit, laten hun stokken achter en plotseling skiet iedereen zonder stokken. En toch: vanaf zes jaar moet je zeker met stokken skiën voor de juiste skitechniek, raadt de instructeur aan. Plaats je arm gewoon in een rechte hoek ten opzichte van je lichaam en je hebt de perfecte skistoklengte in je hand.

Echte professionals onder elkaar

Natuurlijk zijn er hier ook echte profs: Michl, bijvoorbeeld, heeft onlangs de supersnelle Leki-stokken gekocht, de aerodynamisch gevormde met de rode handschoenen. Hij skiet misschien vijf keer per jaar, knipoogt Wolfgang. Vooral als gelegenheidsskiër biedt de verhuurshop niet alleen het beste advies, maar ook het voordeel dat je altijd iets nieuws kunt proberen, en de uitrusting wordt altijd perfect onderhouden. Een goed gewaxte en geslepen ski is gewoon soepeler, gemakkelijker te draaien en veiliger. Het is maar al te gemakkelijk om te vallen voor een verleidelijke aanbieding "in de stad", zo'n geweldige, dure set te kopen - en er nooit blij mee te zijn. Maar skiën kan zo mooi zijn, zegt Wolfgang enthousiast terwijl hij afscheid neemt. Hij geeft me een paar tips voor skigebieden: de Mutterer Alm, de Schlick 2000 (bijzonder mooi: de panoramalift Kreuzjoch), het Glungezer gebied, de Patscherkofel en de Rangger Köpfl. Allemaal gemakkelijk bereikbaar vanuit Innsbruck met gratis skibussen natuurlijk. En als je slim bent, pak je gewoon de SKI plus CITY Pass - met 13 skigebieden, 296 pistekilometers, 111 kabelbanen en liften, vijf opties voor nachtskiën en nog veel meer.

Ik weet nu wat ik wil en nodig heb. Tenminste als het om skiën gaat. Tot ziens, zwaai ik en ontmoet Michael Kozubowski bij de bushalte op het dorpsplein. Zoals altijd is hij aan het werk, maar verrukt over mijn bezoek aan Igls en mijn buurman Wolfgang. Natuurlijk moet hij me vertellen over de nieuwe Leki-stokken. De aerodynamisch gevormde met de rode handschoenen eraan. Hij wil er nu weer elke vrije minuut mee skiën. En als de goede uitrusting alleen al zo'n skivoorspelling opwekt, dan heeft buurman Wolfgang weer eens alles goed gedaan.

Foto's: De foto's in het artikel zijn gemaakt door de auteur. De foto in het artikel is gemaakt door Tom Bause op de Nordkette.

Soortgelijke artikelen