Hoe het smaakt op de kerstmarkt: wandelen over de kerstmarkt in de bergen

Zodra de kerstmarkten in het winterse Innsbruck hun poorten openen, ga ik op zoek naar mijn favoriete kraampjes van het seizoen. Met zeven sfeervolle markten van berg tot dal kun je vanaf half november eigenlijk niets anders meer doen. Dus ik verheug me gewoon, want het is algemeen bekend dat de winter de beste verhalen te vertellen heeft. Na een paar glühwein is het altijd een beetje makkelijker om je te verheugen. „Kiachl“ En ja, die mag je niet missen - ik vertel je waar je de allerbeste in Innsbruck kunt vinden. Met dit in gedachten: mijn dringende suggestie voor een wandeling langs de kraampjes en waar het de moeite waard is om onderweg te stoppen voor een paar mooie verhalen.

Als de koperblazers op het Gouden Dak 's avonds plechtig op hun hoorns blazen, is de kerstmarkt in het oude stadscentrum en daarmee de kerstberg officieel geopend. Dengg-Kiachl Ik was er stiekem 's middags en at mijn eerste . Nu sta ik in de rij voor de volgende. Op de oudste kerstmarkt van de stad, deCafé Dengg serveert zijn kiachl dit jaar al precies 50 jaar. Zelfs toen er nergens kerstmarkten waren tijdens de gesloten winter van 2020, ging de traditie door om mee te nemen en door het caféraam in de Riesengasse.

Jakob Dengg Vandaag de dag serveert de derde generatie van de familie de smakelijke platbroden van gistdeeg. Kiachl Het team (30) bestaat al langer dan Jakob (26) in leven is. Als jonge knaap (15) hielp hij al mee in de bakkerij, tegenwoordig runt hij de winkel met een glimlach. Kiachl Het recept is niet veranderd ten opzichte van dat van oma, alles is vers, knapperig en heerlijk, net als vroeger. Radi Kiachl En als de koolreus me op mijn derde voorstelt aan zijn zoon, weet ik dat ook dit geheim in de allerbeste handen is.

Als de grotere markten misschien iets te druk zijn voor een gezellig samenzijn, ga ik gewoon naar de kleinere markten. Een van mijn favorieten is op Wiltener Platzl en heeft maar een handvol kraampjes naast een podium. Maar Innsbruck's eerste eigen appelwijn, zondig zoete chocolade-pistache kiachln en een hele reeks concerten op het programma hebben niet echt meer nodig. „Wundertüte“ Vlak naast het podium nodigt Kerstin me uit bij de collectieve kraam. Ik krijg thee in een zelfgemaakt kopje(House of K), Iris is helaas ziek en de straalkachel heeft geen stroom. Daarom houdt Kerstin vandaag de stand tussen Innsbruckse collectieven, culturele verenigingen en verschillende kleine kunstenaars en promoot ze ook de wondertassen waaraan de kraam zijn naam ontleent: 50 procent gaat naar de Tiroolse gehandicaptensport, de andere 50 procent naar de bouw van een school in Afrika. De tassen, die beginnen bij drie euro en worden gesorteerd op grootte, worden onder andere gevuld met haar gedoneerde aardewerk, lacht Kerstin. Maar ze belooft dat er snel voorraden zullen komen. Als ze niet in de kraam staat, zit ze aan de pottenbakkersschijf. Ik drink mijn thee op en geef Kerstin haar kopje terug. Ik had het bijna gewoon meegenomen.

Zodra ik de ijzige wind in stap, missen mijn handen het warme kopje. Gelukkig wenkt Andi me naar het naburige kraampje voor mijn eerste smaak van appelmede. Zuid-Tiroolse biologische appels ontmoeten een creatieve Innsbruckse meesterbrouwer (Max), kaneel, kruidnagel en de fijnste Innsbruckse stadshoning, legt de Innsbruckse imker uit. En het smaakt precies zoals het klinkt. Ver weg van de glühweingekte en punch, gewoon iets heel anders, prijst de kraameigenaar zichzelf een beetje aan. En terecht, ik hef het glas en laat er nog eentje inschenken.

Kiachl Ondertussen stelt de volgende knappe Andi zich voor bij Uncle Tom's en Victoria zwaait naar me vanachter de frituur. „Wiltener Kiachl“ Het speciaal gemaakte viel meteen op. Als echte Wiltenaar en een beetje Kraut traditionalist vind ik dat bijna een beetje brutaal. Maar zodra ik de weelderige met pistache en chocolade doordrenkte kerstcake proef, weet ik wel beter en zwijg ik. Tot de volgende keer, zwaai ik vanaf de volgende mede. Ondertussen dwarrelen de eerste maten van "Es werd scho glei dumper" over van het podium, warmt een of andere Andi me op met een (zelfgemaakte, natuurlijk!) Zirbeler, en dan voert de wind me weg.

Twee andere kleine markten in de Bergweihnacht moeten op dit punt worden geprezen: Franziskanerplatz Ten eerste de piepkleine Augustiner kersttuin op . Hier kun je niet alleen genieten van heerlijke sinasappelsap (met of zonder borrel) uit elegante koperen potten, maar ook van waarschijnlijk de mooiste statiegeldbekers van de stad (deze minimarkt maakt geen deel uit van de officiële Bergweihnacht!). Bovendien kun je meestal comfortabel in de luwte zitten en heb je in de Stiftskeller een warme ruimte om op te warmen en toiletten om naartoe te gaan.

Aan de andere kant, de heerlijke kerstmarkt in St. Nikolaus. Nikolaus. Op een heel kleine ruimte is er plaats voor een vuurschaal buiten, een open houten salon om in te hurken, een keuken voor eten en culinaire hoogstandjes, een podium voor het programma en een handvol kleine kraampjes. Met maar één in- en uitgang is dit meer een uitnodiging om te blijven dan om rond te lopen. Na de tweede advocaat vertel ik Kathi in haar kleine heksenhuisje dat je de witte glühwein op jezelf mag morsen als je daar behoefte aan hebt. Ze vertelt me echter niet het recept van haar advocaat. Ondertussen speelt er buiten een andere kleine fanfare: Het begint een beetje op Kerstmis te lijken, wat leuk.

De openingstijden van alle zeven Bergweihnacht markten kun je hier vinden.

De markten van de Altstadt, Maria-Theresien-Straße en Marktplatz zijn dagelijks geopend van 11:00 tot 21:00 uur (de Augustiner kersttuin zelfs tot 22:00 uur).

De Wiltener Weihnachtszauber nodigt je uit om elke dag van 16:00 tot 20:00 uur te genieten van een concertprogramma en een gezellige sfeer, terwijl de St. Nikolaus kerstmarkt open is tot 21:00 uur (met fanfares vanaf 18:00 uur).

Foto's: Alle foto's in het artikel zijn door de auteur zelf vervaagd.