Das Sammlungs- und Forschungszentrum in Hall in Tirol © Christian Flatscher Kopie 2
05 februari 2024
Originele taal van het artikel: Italiano Informatie Automatische vertaling. Supersnel en bijna perfect.

Als je een museum bezoekt, realiseer je je zelden één ding: de tentoongestelde werken en objecten zijn vaak maar een klein deel van de collecties, die de echte rijkdom van een museuminstelling vormen. In het geval van de Tiroler Landesmuseen (de Tiroolse regionale musea), die vijf tentoonstellingslocaties in Innsbruck hebben, worden de collecties opgeslagen en bestudeerd op één plek, die zowel een opslagplaats als een centrum voor restauratie en onderzoek is. Het gebouw, dat in 2017 werd geopend, ligt in Hall in Tirol: de naam is Sammlungs- und Forschungszentrum of, zoals insiders het 'kortweg' noemen, gewoon SFZ. Zoals alle depots is het niet toegankelijk voor het publiek, maar bij bepaalde gelegenheden is het mogelijk om het te bezoeken.

Voorbij de depotdeur

Het depot en onderzoekscentrum van de Tiroolse Regionale Musea is een modern gebouw met een oppervlakte van ongeveer 8.000 vierkante meter. Het is gebouwd op verschillende niveaus, hoewel er op het eerste gezicht alleen een begane grond lijkt te zijn. Om de impact op het landschap te beperken en om klimatologische en veiligheidsredenen ligt tweederde van het gebouw onder het straatniveau. De verschillende afdelingen (restauratie, archeologie en natuurwetenschappen evenals de timmerwerkplaats) met hun respectieve kantoren, laboratoria en opslagruimtes zijn verdeeld over drie verdiepingen. Er werken dagelijks meer dan 40 mensen.

Miljoenen objecten opslaan

De voorwerpen, kunstwerken en natuurlijke erfenissen die hier bewaard worden, lopen in de miljoenen - het precieze aantal is nooit berekend en is misschien niet eens zo belangrijk. De collecties van de Tiroolse musea zijn net zo gevarieerd als de tentoonstellingslocaties - het Ferdinandeum, het volkskunstmuseum met de hofkerk, het Tirol Panorama in Bergisel en het museum in het arsenaal. Zo zijn er in de collectie archeologische overblijfselen en schilderijen, volkskunstvoorwerpen en beeldhouwwerken, meubels en technische apparatuur, foto's en werken op papier, herbaria, mineralen, dierspecimens en preparaten van taxidermen, om maar een paar categorieën te noemen.
Het oudste herbarium dat in Oostenrijk is gemaakt, is bijvoorbeeld een object uit de botanische collectie die in dit depot is opgeslagen. Ippolito Guarinoni, oorspronkelijk uit Trento en arts in Hall in Tirol, maakte het tussen 1610 en 1630 voor gebruik bij de bereiding van medicijnen.

Elk object wil zijn 'klimaat'

Verschillende objecten vereisen verschillende klimatologische omstandigheden en daarom zijn er verschillende afzettingen. Meer nog dan de temperatuur hebben de ideale omstandigheden te makenmet de luchtvochtigheid. Want als je 50% vochtigheid nodig hebt voor een schilderij, daalt dit percentage tot 30% voor metalen voorwerpen en, in het algemeen, voor archeologische vondsten.
Alles is gericht op het welzijn van de objecten in de collectie, die moeten worden beschermd en bewaard. Als er bijvoorbeeld een 'nieuw' object in opslag komt, moet het enige tijd in quarantaine en onder observatie, niet alleen om te acclimatiseren, maar ook om ervoor te zorgen dat het geen ongewenste gasten, zoals parasieten of sporen, meebrengt naar de opslagplaats.
De restaurateurs die hier werken zijn gespecialiseerd in verschillende materialen; zo zijn er mensen die zich alleen met textiel bezighouden, anderen met schilderijen, weer anderen met papier en weer anderen met archeologische vondsten. Het is altijd heel interessant om ze aan het werk te zien en het is fascinerend om te bedenken dat ze "werken" aan voorwerpen die eigentijds of duizenden jaren oud kunnen zijn.
Vanuit dit depot worden werken uit de collecties ook uitgeleend aan andere musea over de hele wereld.
En om nog een voorbeeld te geven, dit keer uit de botanische collectie: het oudste herbarium uit Oostenrijk wordt bewaard in het depot. Ippolito Guarinoni, oorspronkelijk uit Trento en arts in Hall in Tirol, maakte het tussen 1610 en 1630 voor gebruik bij de bereiding van medicijnen.

Nuttige informatie

Het Sammlungs- und Forschungszentrum van de Tiroolse regionale musea bevindt zich in Hall in Tirol, Krajnc-Straße 1. Het is een plaats voor conservering en onderzoek en is normaal gesproken niet toegankelijk voor het publiek. Bij bepaalde gelegenheden - bijvoorbeeld tijdens de Witte Nacht van het Onderzoek - is het mogelijk om het te bezoeken. Om op de hoogte te blijven van de volgende openbare opening raad ik de website van de Tiroler Landesmuseen aan.

Het is ook mogelijk om rondleidingen voor groepen te boeken. Je vindt alle informatie hier.

En tot slot is er een video (in het Duits) die je meeneemt naar binnen Sammlungs- und Forschungszentrum, als je nieuwsgierig bent ...

Soortgelijke artikelen