Beschermheer van het luchtruim: Samuel Tanner gaat RedBull X-Alps

Sinds Samuel Tanner kan vliegen, zie je hem zelden meer op de grond. Binnenkort doet hij mee aan de zwaarste hike & fly-race ter wereld tijdens de RedBull X-Alps. Hoe ik de zeldzame vogel toch ontmoette, waarom hij Innsbruck zo leuk vindt en hoe je je kunt voorbereiden op 12 dagen hiken en vliegen hier. Onder andere met mij in de Inn.

Acht uur 's ochtends op een feestdag. We gaan ijszwemmen. Toegegeven: Dat was mijn idee. Ik vraag me af of hij het aandurft? Maar Samuel Tanner zegt vrij gemakkelijk ja. Waarschijnlijk een maand geleden wilden we afspreken, eerst om te gaan mountainbiken, daarna om te gaan hardlopen, maar de jonge Innsbrucker-by-choice vloog steeds op het laatste moment weg. Vanochtend heeft hij eindelijk tijd, misschien twee uur. Glimlachend loopt hij de paar meter van het marktplein naast me en een paar stenen stappen later schittert de Inn op ooghoogte. Als het waterpeil gunstig is, vertraagt een baai de stroming en zijn de zandbanken perfect om in te zwemmen. We waden er samen in, eerst tot onze middel, dan gaan we zitten, nu ademen en genieten. Vier minuten en twintig: als thee langer trekt, wordt hij bitter. We verlaten het water om geen risico's te nemen. Ontbijt? Samuel glimlacht zonder een spier te vertrekken. Ik ben onder de indruk. Hoe vaak gaat hij zo ijsbaden, vraag ik terloops terwijl we ons aankleden. Zijn eerste keer, glimlacht hij.

Goedemorgen vanuit de Market Bar: Samuel krijgt roerei op bruin brood, met een cappuccino en sinaasappelsap. En zijn eerste keer vliegen? Met zijn vader, thuis in het Draudal - antwoordt hij kauwend. Vanaf de Emberger Alm op 1750 meter boven zeeniveau begeleidde hij zijn vader op talloze tandemvluchten voordat hij op 15-jarige leeftijd voor het eerst zelf het zweefvliegtuig optrok. Zo werd Hike & Fly zelfs een beetje in het nest gelegd voor de jonge Samuel. Vandaag is Samuel 26 jaar oud, woont en vliegt hij in Innsbruck - en studeert hij tegelijkertijd geneeskunde. Een beroep dat veel vraagt en evenwicht vereist. Maar vliegen is ook een vrijetijdsbesteding, hij heeft vorig jaar ruim 270 uur in de lucht doorgebracht. Ik vraag hem of hij eigenlijk niet bang is daarboven. Hij is daar alleen verantwoordelijk voor zijn eigen leven en dat maakt het een stuk makkelijker, zegt hij zachtjes. En echt waar: deze Samuel straalt stoïcijnse kracht uit, staat stevig in het leven, een vriendelijke, vliegende rots.

De Nordkette wordt beschouwd als een van de meest veeleisende vlieggebieden in Tirol. Dat weet ik van andere vogels. De thermiek is er wild en onstuimig, het weer kieskeurig en veranderlijk. Velen gaan liever naar de Stubai en vliegen ontspannen vanaf de 11er lift. Maar Samuel is een purist - vroeg opstijgen, lichte bagage, ver vliegen, dat is zijn wereld. Gisteren nog was hij acht en een half uur in de lucht over een lange afstand. Een hele werkdag, reken ik verbaasd uit. Zijn "thuisroute" gaat van Nordkette naar Achensee en terug. Met twee bijzondere hoogtepunten: Ten eerste het rondje om de digitaal in kaart gebrachte CTR (Controlled Traffic Region, oftewel de "no-fly zone") van Innsbruck Airport. En het fantastische broodje falafel in restaurant Marrusch na afloop.

in 2020 waagde de student zich aan zijn eerste afstandswedstrijden en dit jaar staat hij voor het eerst aan de RedBull X-Alps voor het eerst aan de start. De zwaarste paraglidingwedstrijd ter wereld vertrekt op 15 juni vanuit Kitzbühel, bereikt het "keerpunt" in de Tiroler Zugspitz Arena en landt op 27 juni op een klein platform op het meer van Zell. de 35 atleten uit 17 landen hebben 12 dagen om de race te voltooien. Het eigenlijke parcours is onzichtbaar; ze navigeren op de millimeter nauwkeurig tussen GPS-cilinders die digitaal in de lucht zijn geschilderd.

De dunne parakoordjes die Samuel aan zijn vleugel houden, zijn vanaf de grond niet zichtbaar. Een belangrijk moment voor Samuel was de overstap van een klassiek 3-lijnszweefvliegtuig naar zijn sportieve 2-lijnszweefvliegtuig. Het feit dat er geen middellijn is, betekent dat steilere invalshoeken mogelijk zijn en dus hogere snelheden - hij kan op deze manier wel 60 km/u halen. Je merkt al snel dat vliegen ook een kwestie van geest is. Het is vooral een mentale sport, legt Samuel me uit, zolang je een zweefvliegtuig bij de start kunt vasthouden en ermee kunt wegrennen, ben je fysiek al fit genoeg. Naast fietsen, wandelen, hardlopen en - in de winter - skitochten, traint hij nu ook met een professionele vliegcoach voor de X-Alpen. "Natuurlijk ben je nerveuzer, de taken kunnen intimiderend zijn, de algehele omvang is gewoon wild." Zijn doel voor 2025: finishen. De top 10 zou natuurlijk een droom zijn. Maar Samuel houdt zich liever gedeisd.

Als je hem vraagt naar de sleutel tot vliegen, zegt hij: ervaring, de lucht kunnen lezen. En een goede vliegweer-app. Hij luistert echter zelden naar muziek als hij over het land vliegt - en als hij dat wel doet, houdt hij van progressieve metal, Tool of Acen. Vroeger ging hij graag met vrienden naar festivals, zoals Rock am Ring. Als ze hem nu bezoeken, laat hij ze graag de oude stad en het Nordkette-gebergte zien. En dan neem ik ze waarschijnlijk gewoon mee op een tandemvlucht, zoals een Tiroolse dubbelarend. Sightseeing vanuit vogelperspectief - ik zou mezelf ook wel willen uitnodigen. Maar eerst: X-Alpen. Er is dus nog maar één vraag te beantwoorden vandaag: Hoe komt hij eigenlijk in Waging am Chiemsee voor de verjaardag van zijn oma? Misschien een rechtstreekse vlucht, grijnst hij.

We wensen Samuel Tanner goed weer en gunstige wind voor zijn start in de RedBull X-Alps. En als je de sympathieke Tiroolse patron in de lucht boven de Nordkette ziet in de zomer (of in de Inn): Geef hem een vriendelijke zwaai!

Foto's: De foto's van het Bad & Ontbijt zijn van de auteur, alle vlieg- en wandelfoto's zijn natuurlijk van Samuel. Bedankt daarvoor!