Beat the City! De zwaarste loop van Innsbruck: Een deelnemer die voor het eerst meedoet bereidt zich voor

25 juni 2024

Originele taal van het artikel: English

Twee jaar geleden kwam een vriendin uit Nieuw-Zeeland - Katija - voor het eerst naar Innsbruck. We gingen met de tram de stad uit en toen we later die middag in Innsbruck terugkwamen, was de "Innsbruckathlon" (onder de vlag van „Beat the City“) in volle gang: tien kilometer hardlopen met 20 hindernissen onderweg. Het was een zinderend hete dag, dus er waren overal honderden erg bezwete mensen. We stopten bij een brug toen we terug naar huis liepen om de deelnemers aan te moedigen, toe te juichen en gewoon aan te moedigen terwijl ze voorbij renden/jokten/wandelden op weg naar het volgende obstakel.

"Ik heb wel zin om dit zelf te doen," mijmerde ik hardop. "Ik doe mee!" zei Katija. Vorig jaar kwam ze eind juni op bezoek, maar we hadden geen van beiden getraind dus deden we niet mee. "Volgend jaar zeker!" zeiden we tegen elkaar. Dus hier zijn we dan.

Omdat ik graag wat meer wilde weten over waar het allemaal om draait, sprak ik onlangs met Beat the City hoofdman Andreas Mauerhofer. Voor Mauerhofer begon het allemaal toen een vriend hem meenam naar een soortgelijk evenement in Hamburg en hij helemaal weg was van het evenement. "Laten we dit in Oostenrijk doen!" zei hij.

De "Grazathlon" was het eerste Beat the City evenement in Oostenrijk, met de Stiermarkse hoofdstad als gastheer in 2012. Mauerhofer nam drie keer deel voordat hij in 2017 de rol van hoofdorganisator op zich nam. Toen hij dat deed, was dat met het uitdrukkelijke doel om het concept in de rest van Oostenrijk uit te rollen. De "Linzathlon" was de volgende, gevolgd door de "Innsbruckathlon". De editie van 2024 op aanstaande vrijdag en zaterdag (28 en 29 juni) zal de vijfde zijn die hier plaatsvindt.

Ondanks de vele obstakels (sorry!) die het moeilijker maken om Beat the City naar de Oostenrijkse hoofdstad te brengen, is het al sinds het begin van zijn betrokkenheid Mauerhofers droom om het evenement in Wenen te houden. De "Wienathlon" is nu verleidelijk dichtbij. "Hopelijk in oktober," zegt hij. "Zo niet, dan bijna zeker volgend jaar."

Het evenement wordt duidelijk steeds sterker. De Grazathlon van dit jaar was volledig uitverkocht, met 6.500 volwassenen die deelnamen aan het hoofdevenement en 1.500 kinderen die deelnamen aan hun gelijkwaardige loop (de aantallen moeten worden beperkt en de starttijden gespreid om opstoppingen bij de hindernissen te voorkomen).

Wat Innsbruck betreft, verwacht Mauerhofer meer dan 2.000 volwassenen voor het hoofdevenement (tegenover ongeveer 800 voor de eerste Innsbruckathlon) en meer dan 600 kinderen voor hun kindvriendelijke parcours op vrijdag (twee kilometer met tien hindernissen).

Wat mijn voorbereiding betreft, heb ik een oud artikel opgezocht dat ik voor deze website heb geschreven om als hardloopgids te gebruiken. Ik heb regelmatig hardgelopen langs de rivier, te beginnen met een mijl (1,6 kilometer) en de afstand langzaam op te voeren. Mijn doel is om het langste circuit van brug naar brug (7,2 kilometer) op donderdagochtend te doen, voordat ik op vrijdag een lichte loop doe vlak voor de grote dag.

Ik heb de speeltuin in het Huttererpark gebruikt als start- en eindpunt. Omdat de speeltuin ook een kleine fitnessruimte heeft, heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om aan mijn bovenlichaam te werken als voorbereiding op de hindernissen: parallelle stangdips, chin-ups en stoeldips (met behulp van een bankje in het park), tien voor het rennen en tien erna. De tijd zal leren of dit genoeg is!

Het doel is om heelhuids door de cursus te komen. Als we daar een paar uur over doen, dan is dat maar zo. Katija en ik gaan zeker niet racen!

Maar, zoals Andreas Mauerhofer me vertelt, "meer dan 80 procent doet het gewoon voor de lol ... het is een echt spektakel voor de deelnemers en voor de stad."

Als je net als ik voor het eerst meedoet en niet weet wat je te wachten staat, bereid je dan voor op nat en waarschijnlijk behoorlijk vies worden. De 20 hindernissen bestaan onder andere uit een kruipnet, een waterglijbaan en "een doos vol vies water!", zegt Mauerhofer met een zekere mate van onthutsend plezier.