Kunst in de openlucht in Innsbruck

Kunst is thuis in musea, denk je, maar hoeveel kunstwerken staan er verspreid in steden? Veel meer dan we beseffen. Duidelijk zichtbaar op pleinen en in parken, maar ook te zien in verborgen doorgangen en binnenplaatsen, bij de ingang van parkeergarages of op de zijmuren van gebouwen (ik heb het hier niet over straatkunst). Kunstwerken vermengen zich met de stroom van het dagelijkse leven. We lopen er voorbij, soms zonder het te beseffen, soms gewoon terwijl we er een paar seconden afwezig naar kijken. Persoonlijk denk ik graag dat ik kunst op mijn pad tegenkom als ik de bus ga halen of een boodschap ga doen. Samen beginnen we onze kunstwandeling in etappes door het centrum van Innsbruck.

Om dit kunstwerk te missen, moet je wel erg overdenkend zijn! Voor het Gouden Dak in Innsbruck, het hart van het historische centrum van destad, staat een sculptuur gemaakt van letters. Het is LOVE HATE van de Duitse kunstenares Mia Florentine Weiss, geboren in 1980. Als je voor het Gouden Dak staat, kun je duidelijk de woorden "Liefde" zien, maar als je dezelfde letters aan de andere kant van het beeld leest, verschijnt de boodschap "Haat". Dit werk, dat op initiatief van de kunstgalerie artdepot in Innsbruck in de Tiroolse hoofdstad aankwam, is op symbolische plaatsen tentoongesteld in verschillende Europese steden, zoals München, Berlijn, Praag, Brussel en Moskou. Het heeft een vredesboodschap overgebracht, maar vooral een reflectie over een verandering van perspectief.

Wie sinds februari 2021 het Ferdinandeum, het regionale kunstmuseum van Innsbruck, passeert, zal misschien hebben opgemerkt dat er een grote bronzen oor is verschenen op de westgevel van het gebouw, omlijst door een muurvenster. Het is een werk van de kunstenares Julia Bornefeld, geboren in 1963. Het beeld is getiteld 'gehoor'. De Duitse kunstenares koos een titel in het Italiaans, omdat dit werkwoord verwijst naar het opvangen van akoestische prikkels, maar ook naar het voelen van een sensatie of een emotie (terwijl in het Duits, net als in het Engels, twee verschillende werkwoorden worden gebruikt: hören komt om te horen en fühlen komt om te voelen). Door te kiezen voor een iconografisch element dat de laatste 500 jaar vrij populair is geweest bij kunstenaars (van Bosch tot Dalí, bijvoorbeeld), nodigt Bornefeld - naar mijn mening met de lichtheid van ironie - voorbijgangers uit om actief te luisteren.

Als u van de Hofburg naar de Universitästraße loopt, bent u in vijf minuten bij wat in de volksmond de "SoWi" wordt genoemd, de universiteitscampus van de politieke en sociale faculteiten van Innsbruck. Hier, op de binnenplaats, vinden we het werk "Cone Eye" van de Tiroolse kunstenaar Thomas Medicus, geboren in 1988. De installatie hangt boven de trap van de voetgangerstoegang tot de overdekte parkeergarage eronder. Het is het beeld van een oog in een kegel - vandaar de titel van het werk - dat anamorf is weergegeven. Dit is de techniek van de voorstelling die een voorwerp vervormt en het alleen herkenbaar maakt als het vanuit een bepaald gezichtspunt wordt waargenomen De kunstenaar kiest ervoor hier te werken door het orgaan dat visuele prikkels verzamelt af te beelden als een drempel tussen ons en de buitenwereld, waarbij hij thema's als interpretatie en subjectiviteit oproept.

Op dezelfde binnenplaats, aan de achterkant van het Landestheater, is een grote "groene" kooi te zien. Dit is het werk 'Wild Cube' van de internationaal bekende Tiroolse kunstenares Lois Weinberger (1947-2020) (1947-2020), een internationaal erkende Tiroolse kunstenaar die ook heeft geëxposeerd in het Oostenrijkse paviljoen op de Biënnale van Venetië en de Documenta. De kern van haar onderzoek is de relatie tussen kunst en natuur. In dit werk, dat in verschillende versies ook in andere Oostenrijkse steden is gerealiseerd, wordt een doorlaatbaar hek gebouwd, waarbij wordt gespeeld met de ambiguïteit tussen afbakening en contiguïteit tussen binnen en buiten. In de "wilde kubus" is het echte beeldhouwwerk de wilde vegetatie, want dat is het enige dat te zien isézoals de artiest schrijft, hier "groeit het wat het wil". Het werk verandert voortdurend, naar gelang van de seizoenen. Nu staan de bomen en struiken nog aan het begin van hun ontwakende fase, maar wanneer aan het eind van de zomer de vegetatie het hoogtepunt van haar expansie bereikt, gaan takken en bladeren over de tralies heen, waardoor de omtrek van de kooi wordt verlaten en hij op sommige plaatsen verdwijnt.

LOVE HATE door Mia Florentine Weiss
Voor het Gouden Dak
Herzog-Frierdich-Strasse 15, Innsbruck

Sentire door Julia Bornefeld
Ferdinandeum, westzijde
Museumstrasse 15, Innsbruck

Kegeloog door Thomas Medicus
Binnenplaats van de SoWi Universiteit
Universitätstrasse 15, Innsbruck

Wild Cube door Lois Weinberger
Binnenplaats van de SoWi Universiteit
Universitätstrasse 15, Innsbruck