Brechsee (2)
14 april 2023
Originele taal van het artikel: Deutsch Informatie Automatische vertaling. Supersnel en bijna perfect.

Een man staat op de oudste brug van Innsbruck en staart zwijgend naar het water. Fluisterend stroomt de turkooisblauwe beek door het Alpenstadje, gestaag en sinds mensenheugenis. De man aan de oever lijkt aandachtig te luisteren naar de gletsjerbeek, er speelt al een glimlach om zijn lippen, de twee begrijpen elkaar. Uwe Schwinghammer gaat zelfs zo op in de stroom dat hij mij pas opmerkt als ik naast hem sta. Zijn heet van de naald „Tiroler Wasser-Wanderbuch“ verschijnt eind deze maand. Onlangs mocht ik de auteur persoonlijk ontmoeten voor een wandeling langs de Inn - voor een uitgebreid gesprek tussen twee water- en wandelvrienden.

Alles vloeit - in een boek.

Wie graag door Innsbruck wandelt, kent ook de straatkrant 20er. Vroeger kostte de maatschappelijk verantwoorde uitgave precies twintig shilling, en schreef Uwe Schwinghammer de maandelijkse wandeltips. Tegenwoordig betaal je voor de krant in euro's, en Uwe publiceert zijn wandeltips nu in keurig ingebonden boekvorm. Dat is heel logisch, want daar heb je veel meer mogelijkheden, vertelt de auteur. Wij hebben de Inn-promenade genomen en gaan vastberaden op weg naar een kleine baai, want we willen nog dichter bij het water zijn. De wandelende waterman kent overigens zijn weg in reisgidsen: hij heeft al drie edities van de Marco Polo-reisgids voor Tirol geschreven. Het idee voor het waterwandelboek lag toen bijna voor de hand, hij houdt er gewoon van om zelf bij het water te zijn, lacht de man die naar de rivier gaat.

Het meer aan het einde van de wereld.

We zitten op een steen en kijken naar de stroming. Een stok drijft voorbij, eenden baden op de oever, twee pasgetrouwden kussen een eindje opzij, het is een bijzonder mooi sfeerbeeld. Overigens zijn de sfeerfoto's in de wandelgids door de auteur zelf gemaakt - de voorraad foto's van de beroepsfotograaf die hij in gedachten had was gewoonweg niet voldoende voor het waterwandelboek. Uwe maakte een aantal wandelingen, steeds op zoek naar het perfecte plaatje - zo'n weersverandering kan je in de bergen overrompelen, herinnert hij zich van vorige zomer. Eén keer zat hij zelfs aan het verkeerde meer, het juiste was even verderop, maar het eerste was ook heel mooi, de wandelaar glimlachte in het water.

Natuurlijk vraag ik de expert naar zijn favoriete wateren, en hij vertelt me er vijf: De Groene en Zwarte Meren in Nauders, de laatste een schilderachtig veenmeer met zeldzame waterlelies. Of de Blauwe Meren in het Viggartal, te bereiken vanaf de Patscherkofel en via de merkwaardige "beschreven Stoa" (de wandel- en wonderman Werner Kräutler heeft het trouwens onlangs ontcijferd). Vooral nu in het voorjaar is de Grawa waterval in de Stubai een waar natuurwonder, want het smeltwater dendert wild 180 meter de diepte in. Het mooiste uitzicht heb je daarentegen misschien wel bij Wildseeloder in de Kitzbüheler Alpen - hier kun je zelfs met een bootje door het panorama peddelen! Last but not least beveelt Uwe het "meer aan het einde van de wereld" aan - de Roßkarsee in de Außerfern met zijn twee watervallen moet je echt verdienen, maar dan heb je ook woorden tekort, verzekert de schrijver.

Land van beken, land van rivieren, Innsbruck aan zee.

De „Tiroler Wasser-Wanderbuch“ bundelt 60 tochten door Noord-Tirol met krachtige beelden en zeggingskracht; de auteur heeft ze allemaal zelf meegemaakt. Dat is allerminst vanzelfsprekend, want een aanvankelijk geraadpleegd begeleidend boek leidde de auteur hier en daar op een dwaalspoor - is de auteur er misschien toch nooit geweest? Maakt niet uit, want de wandelingen langs het water zijn, op enkele uitzonderingen na, zelfs volledig en comfortabel bereikbaar met het openbaar vervoer, en Uwe Schwinghammer voegt daartoe aan elke wandeling zijn aanpak toe.

Ondertussen zijn we van oever veranderd en hebben we het ons comfortabel gemaakt in een café aan de rivier. We praten over de schoonheid van Innsbruck's Sill-kloof, de mystieke Leutasch-spookkloof en het mysterie van de tempel in Hundstalsee, slechts een toevallige dagwandeling vanuit mijn geboortedorp. De auteur heeft in één zomer een trotse 24.000 hoogtemeters bedwongen; er is waarschijnlijk geen watermassa die hij niet persoonlijk kent. Zijn wandelgids over de beken, meren en rivieren van het land zal binnenkort in de boekhandel verkrijgbaar zijn. De Inn stroomt geruisloos voorbij, een meeuw landt geruisloos op het oeverhek, wij glimlachen geruisloos: Innsbruck aan zee.

Foto's: De indrukwekkende landschapsfoto's in dit artikel werden ons ter beschikking gesteld door de auteur van het boek, Uwe Schwinghammer.

Soortgelijke artikelen