Locherboden
29 augustus 2023
Originele taal van het artikel: Deutsch Informatie Automatische vertaling. Supersnel en bijna perfect.

Met de onlangs voltooide renovatie van het pad door de tot nu toe weinig bekende Mötz-kloof is de eeuwenoude verbinding tussen Mötz en Obsteig een nieuwe regionale attractie geworden. Het oversteken van de wildromantische kloof met het gelijknamige kasteel op een rotspunt is echter slechts het eerste deel van een rondwandeling die verschillende fascinerende varianten biedt - stuk voor stuk prachtige combinaties van geschiedenis, cultuur en natuur.

Waar ligt Mötz in vredesnaam?

Mötz, gelegen in het middelste Oberinntal aan de voet van de torenhoge kalksteenrotsen van het Mieminger Gebergte, wordt meestal 'links aan de linkerkant' genoemd. En dat terwijl de plaats ooit van strategisch belang was. Hier wil ik een minder ontspannen bergwandeling presenteren die in Mötz begint en door de geschiedenis van Midden-Tirol terugvoert naar de oorsprong van ons land.

Om in Mötz te komen, heb je geen navigatiesysteem of kaart nodig. Want slimme wandelaars gebruiken het openbaar vervoer om naar het startpunt in Mötz te komen. Waarom zou je de bus nemen? Simpel: als je met het openbaar vervoer komt, hoef je niet per se terug naar het beginpunt van de wandeling, alleen omdat je auto daar staat. In het geval van deze wandeling zou ik het gebruik van het openbaar vervoer dus sterk aanraden.

Cultuurwandelen, uitdrukking van een levenshouding

Voor mij is cultuurwandelen in Tirol de uitdrukking van een onmiskenbare levenshouding. Waarom, zullen mijn slimme lezers zich afvragen. Omdat in bijna geen enkel ander land natuur, geschiedenis en cultuur zo nauw met elkaar verbonden zijn, bijna buitengewoon . Daarom wil ik een cultuurhistorische verkenning presenteren die zich concentreert op een kleine Tiroolse gemeenschap.

De eerste bestemming: Kasteel Klamm

Allereerst de reis. Als je met de VVT-bus reist, stap je uit bij de halte van de kerk in Mötz, waar de reis door de cultuurgeschiedenis van Tirol begint. Je hoeft geen parkeerplaats te zoeken en geen parkeergeld te betalen.

Vanaf de halte ga je een paar meter verder het startpunt van de culturele wandeling in, de Königsgasse, en je bent bij wijze van spreken op de juiste plek. Als je denkt dat de naam Königsgasse te grandioos is voor een 'minidorp' met 1350 inwoners, dan heb je het goed mis. Koningen, zelfs keizers, passeerden hier in de middeleeuwen. Dit steegje in Mötz leidt rechtstreeks naar het kasteel waar de gekroonde hoofden ooit verbleven. Een kasteel dat ooit van groot strategisch belang was.

Dus volgen we de beek in de richting van de kloof. In de verte torenen de kalksteenrotsen van de Miemingerketen voor de kwieke wandelaars uit. Na de laatste huizen splitst het pad zich: rechts, over een houten bruggetje, leidt de wildromantische, perfect gerenoveerde Klammsteig naar een klaterende waterval, waarboven kasteel Klamm imposant oprijst. Links leidt het pad over de oude wegverbinding naar dezelfde bestemming: kasteel Klamm. Het ligt in de gemeente Obsteig. Het dorp zelf is echter niet direct te zien vanaf het kasteel.

De Klammsteig

Toen ik een paar jaar geleden de Klammsteig aflegde, was er soms wat moed en veel zelfvertrouwen voor nodig om verder te komen. Geen vergelijking met nu: de Klammsteig is in uitstekende staat na een grondige, zeer succesvolle renovatie door Innsbruck Tourism. Wat hetzelfde is gebleven: trefzekerheid is nog steeds een voordeel.

De waterval

Het eerste hoogtepunt van het pad is de waterval van de Klammbach, die zich in de loop van eeuwen of millennia letterlijk in de kalkrotsen heeft uitgesleten. Het is aan te raden om hier diep adem te halen. De fijne waterdruppeltjes die door de lucht zweven, ook wel aërosolen genoemd, zijn een balsem voor de longen van de wandelaars, die na de wandeling wijd open staan. Na nog een paar kronkelende paadjes bereik je het privékasteel Klamm met zijn enorme toren, het volledig intact gebleven paleis en een brug over de voormalige slotgracht.

Een kasteel in een zogenaamd niemandsland

Wie kasteel Klamm bereikt, zoekt tevergeefs naar aanwijzingen waarom zo'n massief kasteel, dat al in de 12e eeuw werd gebouwd, uitgerekend hier op een rotsachtige uitloper staat. Natuurlijk, het uitzicht op de omgeving was fantastisch. En toch: de afmetingen waren enorm voor het begin van de 13e eeuw. De toren is 25 meter hoog en de funderingsmuren zijn maar liefst twee meter breed! Wandelaars met een scherp gevoel voor architectonische schoonheid zullen ook de nauwkeurige steenlagen van de toren opmerken. Duits precisiewerk, zogezegd. Het was waarschijnlijk de Staufer keizer Frederik II. (ja, die met die voorliefde voor de valkerij) zelf waarschijnlijk een bouwmeester aan om toezicht te houden op de bouw in Mötz. Dit zou een bewijs zijn van het belang van deze vesting, want het gebied rond Mötz behoorde tot het Staufer Rijk toen het kasteel werd gebouwd.

Waarom kwamen keizers en koningen door Mötz?

Dat is precies de vraag die geografisch onderlegde lezers zich zullen stellen. In de middeleeuwen was dit min of meer logisch als je weet dat toen al een van de zeldzame bruggen over de Inn in Mötz stond. Een laatste aanwijzing hiervoor bestond totdat de snelweg werd aangelegd: de herberg aan de zuidoever van de Inn Zum römisch-deutschen Kaiser‘ op de zuidelijke oever van de Inn herinnerde er 50 jaar geleden aan dat hier waarschijnlijk ook keizers waren geweest.

Bovendien is het tragische verhaal van een keizer opgetekend en bevestigd: de Duitse Keizer Lotharius III. de Duitse keizer Lotharius III kwam in 1137 door Mötz, om korte tijd later te sterven in een armoedige hut in Breitenwang bij Reutte.

De locatie van het kasteel was in die tijd van enorm strategisch belang. Wanneer Duitse koningen of keizers zich naar Rome moesten haasten om door de paus gekroond te worden, was er in die tijd niet veel keuze aan veilige kastelen tussen de Außerfern en de Brenner. Onder hen was kasteel Klamm. Hier waren de gekroonde hoofden en hun gevolg (soms honderden ridders) veilig, konden ze uitrusten en vervolgens verder trekken richting de Brenner via het huidige Mötz. Een van de belangrijkste verkeersroutes van de 13e eeuw moet dus langs kasteel Klamm hebben gelopen.

Meinhard II creëerde het Tirol van vandaag

Dat het kasteel uiteindelijk in het bezit van de Tiroolse vorsten kwam, is het werk van Meinhard II. De toenmalige graaf van kasteel Tirol bij Merano wilde hoger mikken en stal op onheuse wijze dorpen, kastelen en landerijen van de bisschoppen van Trent en Brixen. Het is duidelijk dat hij daarom door de paus uit de kerk werd verbannen: diefstal van de kerk moest worden bestraft.

in 1280 Meinhard II. de bisschop van Augsburg, Hartman, over om hem de bisschoppelijke bezittingen in het Tiroolse Oberland te geven. Hierdoor kwam ook kasteel Klamm in het bezit van Meinhard. In 1295 was het 'Land im Gebirge' dan grotendeels in het bezit van de graaf van Tirol, waarna het omwille van de eenvoud Tirol werd genoemd.

In overeenstemming met de 'mode' van zijn tijd had Meinhard II nog steeds geen 'huisklooster'. Vermoedelijk vreesde hij voor zijn zielenheil vanwege zijn soms wrede politiek. Daarom liet hij in 1273 een klooster bouwen in Stams, waar voor hem werd gebeden en missen konden worden opgedragen ten gunste van hem. Hij wees de nieuwe kloosterkerk ook aan als de erfelijke begraafplaats van alle Tiroolse vorsten en hun families.

Beetje bij beetje werd het klooster een soort begraafplaats voor de Tiroolse adel. Ook zij moesten hopen het paradijs te winnen met behulp van de gebeden van de monniken. De levensstijl van deze soms brute maar altijd werkschuwe elite was niet bevorderlijk om quasi-automatisch naar de hemel te leiden na de dood.

Van kasteel Klamm via Untermieming naar Stams

Het is daarom logisch om Stams als bestemming van deze cultuur- en natuurwandeling te kiezen, omdat de geschiedenis van Mötz, kasteel Klamm, Untermieming en Stams nauw met elkaar verbonden is. Het vervolg van de route vanaf kasteel Klamm leidt naar de buitenwijken van Fronhausen. De route naar Untermieming loopt voor het schitterende panorama van het Mieminger gebergte langs. Mijn tip: breng voordat je verder wandelt een bezoek aan de prachtige gotische kerk in Untermieming. Het was immers ooit de centrale kerk van het zogenaamde Mieminger Plateau en lag waarschijnlijk aan de oude Romeinse Via Decia, de weg die de Via Claudia Augusta in Zirl verbond met die in Nassereith via het Mieminger Plateau.

Als je doorloopt, kom je langs het meer - tegenwoordig een fantastisch zwemmeer. In de zomer is hier een café waar ook eten wordt geserveerd.

Kort na het zwemmeer hebben wandelaars opnieuw de keuze: rechtstreeks afdalen naar Stams of via het bezinningspad naar Maria Locherboden lopen. Deze bedevaartskerk is een van de echt 'heilige plaatsen' van het land. Mijn blogger-collega Danijel Jovanovic heeft er een blogpost met spectaculaire foto's aan gewijd.

Wie rechtstreeks naar Stams wil afdalen, bereikt uiteindelijk de steil aflopende rand van het gebergte tussen Mötz en Telfs. Vanuit een kleine kapel kan het kloofdal van het Inntal vanuit vogelperspectief worden bewonderd, als het ware in Cinemascope.

De afdaling door de 'muur' boven de herberg leidt naar een hangbrug die in de jaren 1930 werd gebouwd als onderdeel van een werkgelegenheidsprogramma. Waarom uitgerekend hier een brug? Omdat de cisterciënzer monniken van de abdij van Stams moesten zorgen voor de parochies op het Mieminger Plateau. Het pad door de muur is de absoluut kortste verbinding van de Innvallei naar het Mieminger Plateau.

Het eindpunt van deze rondwandeling is de kapittelkerk van Stams met het graf van de stichter Meinhard II. Een rondleiding door dit barokke kunstwerk is een aanrader.

Mijn tips:

Afbeeldingen, tenzij anders vermeld: © W. Kräutler

Soortgelijke artikelen