Wilten: Het dorp in de stad

De Innsbruckse wijk Wilten was en is een beetje eigenaardig: De kerk werd gebouwd door een reus, in de Sill-kloof woonde een draak, in het klooster zingen de koorknapen, en op de Bergisel stuurde een tiroolse wijnhandelaar met volle baard ooit een kleine Franse commandant naar huis. Bovendien kennen en groeten de mensen elkaar hier zoals ze dat gewoonlijk alleen op het platteland doen. Toch is Wilten een hippe hotspot geworden - creatief, nieuwsgierig en kleurrijk. Toen ik er laatst door mijn jeugd liep, was dat ook drie decennia stadsgeschiedenis. Een verbazingwekkende terugblik en een dringende aanbeveling.

Het kleine Neurauthgasse ligt in Wilten aan het grote kruispunt net achter de klokkengieterij van Grassmayr. De plek waar vroeger een grote berg schroot lag is schoon en opgeruimd, overal bloeien bloemen, het is hier nu veel kleurrijker. Maar ik weet nog precies toen papa daar mijn eerste fiets vond, paars en met witte handvatten. Hij was toen ongeveer even oud als ik nu. Ik loens voorzichtig in de tuin, alles is nog net als toen, zelfs de zandbak, alsof ik er gisteren nog gezeten heb. Via Frauenanger ga ik verder naar de collegiale kerk van Wilten, waar de twee machtige reuzenbeelden nog steeds over de ingang waken. Mijn moeder vertelde me vroeger over de draak in de Sill-kloof en hoe de twee reuzen in de bergen een vreselijk gevecht met elkaar hadden. Een ander verhaal wordt vandaag de dag op het voorplein verteld door een fraai metalen beeld van Christian Moschen, dat St. Norbert uit het zadel werpt met een goddelijke bliksemschicht.

Bergisel en Sillschlucht laat ik vandaag links liggen, ook al heb ik menig aangenaam uurtje in de zon gezeten bij het Bierstindl Kulturgasthaus. Mijn ouders met bier, ik een druipend ijsje, en mijn vader Andreas moest weer vertellen over Andreas de Hofer, die bij de Bergisel tegen de Fransen vocht en eigenlijk een heel gewone wijnhandelaar was. Alleen het reusachtige ronde schilderij dat tegenwoordig de zegevierende veldslagen hier ter plekke herdenkt, stond nog tot 2010 bij de herberg. Ook de skischans zag er vroeger iets anders uit, maar de ietwat macabere vluchtrichting naar het kerkhof van Wilten is nog steeds waar. Van bovenaf kun je het Romeinse Castellum Veldidena nog voelen, keurig gerangschikte plan-kadasters die nu Wilten heten. Pas in 1904 werd het dorp Wilten verenigd met Innsbruck, en het voormalige station van de stad Wilten heette voortaan Innsbruck Westbahnhof.

Maar de Wiltenaren hebben hun warme dorpskarakter en hun sympathieke eigenaardigheden met een zekere trots behouden. Zelfs onder "stedelingen" groet men elkaar met een vriendelijk hoofdknikje, buren helpen elkaar graag en ontmoeten elkaar op de zaterdagse boerenmarkt op het pulserende Wiltener Platzl op a Kaffetschal und an gmiatlichen Ratscher (koffie met ontspannen small talk). Niet alleen in het keurige Wiltense "centrum" staan de kleine winkeltjes, creatieve winkels en gezellige cafés op een rij - ten zuiden van de markante Triumphforte (historische grens tussen Innsbruck en Wilten) is flaneren al lang op zijn best.

Je vindt er zowel traditionele zaken als Bier & Biendl, Papeterie Schmid, Gastgarten Steneck en Glasmalerei als studentenhotspots als Kater Noster, Brunchcafé Wilten en Jazz-Cantina Vecchia. Bij Barbershop Boss in de Leopoldstraße knipt mijn Syrische vriend Argesh mijn haar, en een paar stappen verderop kun je kebab halen bij Lawasch Imbiss, falafel bij de veganistisch-vegetarische Olive of Ann's American Diner. In Wilten kun je je zonder enige moeite van 's morgens vroeg tot 's avonds laat vermaken, eens over de hele wereld en als gast van oude vrienden.

De talloze verhalen, bezienswaardigheden, persoonlijkheden en belevenissen in Wilten zijn nu ook het onderwerp van een vertederende kleine documentaire - die de bruisende wijk van Innsbruck ook veelzijdig in beeld weet te brengen. Maar wie Wilten echt wil leren kennen, ontkomt niet aan een bezoek. Een dringende aanbeveling is hier op zijn plaats. Als inwoner van Wilten zou ik graag een vriendelijk hoofdknikje en een hartelijk "Servus" ontvangen. Zo gaat dat hier onder vrienden.

Meer info en verhalen over de wijk Wilten vindt u hier.

Header afbeelding: © Innsbruck Tourismus / Danijel Jovanovic