Een multimediale duizendpoot

Hij werd geboren in Innsbruck, woonde tientallen jaren in Neu-Götzens in het middelgebergte en verhuisde onlangs voor de liefde naar het naburige Allgäu: Werner Schuchter. De geschoolde lithograaf en graficus staat in Tirol bekend als een soort muziekmakende 'Heimatdichter'. Al 25 jaar geeft hij de "Dorfzeitung für das westliche Mittelgebirge und das Sellrain" uit, die zes keer per jaar verschijnt. Je kunt hem dus gerust een multimediale duizendpoot noemen.

Als kind al, zegt hij, waren tekenen en muziek zijn verklaarde hobby's, en de gitaar was altijd binnen handbereik. Artistieke vaardigheden zouden zijn toekomst bepalen. Werner Schuchter leerde het vak van lithograaf en graficus, werkte in een reclamebureau en leidde 15 jaar lang een drukkerij. Hij zong 30 jaar lang tweede bas in het mannenkoor. Afwisseling en diversiteit kenmerken het huidige leven van de 66-jarige.

Dorpskrant en werkloosheidsadviseur

Twee gebeurtenissen bepaalden het leven van Werner Schuchter. Toen zijn vrouw in 1997 aan kanker bezweek, zocht hij een activiteit die hem kon afleiden. Hij richtte de 'Dorfzeitung für das westliche Mittelgebirge und das Sellrain' op. En toen hij op 55-jarige leeftijd praktisch werd "weggerationaliseerd" als hoofd van de drukkerij, maakte hij van de nood een deugd. Gedurende de zes jaar dat hij werkloos was, voltooide Schuchter een opleiding tot ademhalings- en ontspanningscoach, volgde hij seminars op energetisch en sjamanistisch gebied en nam hij deel aan genezingsseminars. Daarna volgde een opleiding tot herstelbegeleider, die mensen met psychische aandoeningen begeleidt.

Met zoveel leergierigheid was het niet verwonderlijk dat de openbare dienst voor arbeidsbemiddeling AMS hem op 61-jarige leeftijd een baan aanbood als consulent voor langdurig werklozen. "Ik was waarschijnlijk de enige consulent in Oostenrijk die concrete persoonlijke ervaring met langdurige werkloosheid kon laten zien," zegt hij vandaag lachend.

150 korte verhalen op rijm

Maar Schuchter creëerde een blijvend 'monument' voor zichzelf door de 'Dorfzeitung für das westliche Mittelgebirge und das Sellrain' op te richten. De krant, die zes keer per jaar verschijnt, informeert niet alleen over dorpsevenementen, maar promoot ze ook. "Ik ben deze krant min of meer als hobby begonnen. Het ziet zichzelf minder als een puur nieuwsorgaan dan als een krant die informatie biedt in kleine verhaaltjes", legt hij uit. Van moord en doodslag is overigens geen sprake, dat zou hem veel te negatief zijn.

Het feit dat hij zichzelf nooit als redacteur zag, deed al snel een nieuw talent in hem schitteren. In die tijd zouden veel lezers zich hebben afgevraagd waarom hij geen boek schreef. Dus ging hij zitten en schreef zijn eerste boek, "Nur ein bisschen gelogen". Tijdens het schrijven van een ander boek ontdekte hij bij toeval zijn vermogen om te rijmen. En dat deed hij in Tirools dialect. Zo schreef hij ongeveer 150 korte verhalen op rijm. De meeste daarvan wekken een lach en een glimlach op, "omdat ik de mensen een plezier wil doen", zegt Schuchter bescheiden.

Hier is een klein voorbeeld:

Die Lesung im Weinkeller

Een lezing in de wijnkelder! Wie heeft dat bedacht?

Wat ga je lezen als iedereen open is en praat?

Van al het proeven en proeven

sommige mensen zijn al dom in het hoofd.

Ze praten onzin, schreeuwen en zingen,

hé, waarom zou ik ze een verhaal vertellen?

Niemand luistert.

"Fix Teifl noamol! Is er eindelijk vrede?!

Het was een stom idee vanaf het begin

Hier is mijn boek, je kunt de verhalen zelf lezen!"

En omdat hij zijn verschillende hobby's wilde combineren, zette Schuchter zijn Tiroolse gedichten op muziek. Hij draagt ze nu met vaste stem voor op zijn uiterst populaire evenementen. "Mijn jarenlange activiteit in het mannenkoor kwam hier goed van pas", zegt hij vandaag.

Zijn start als "musicerende en zingende solo entertainer in Tirols dialect" was eigenlijk een volksmuziekprogramma op Radio Tirol, waarbij hij zijn gedichten had voorgedragen. "Toen ontstond het idee om tijdens mijn voordrachten ook mijn eigen muziek op mijn gitaar ten gehore te brengen." Het vertellen van verhalen alleen neemt nu een stapje terug. Ook combineert hij muziek met diverse ontspanningsoefeningen en tot nadenken stemmende teksten. Hij garneert zijn avonden graag met ontspannende fantasiereizen. "Wat er bij mijn gasten heel goed in gaat", zegt hij.

Overigens vindt zo'n avond plaats op 16 maart vanaf 17.30 uur in Café 'Schauplats' in Axams met gratis toegang.

De liefde bracht Werner Schuchter ongeveer een jaar geleden naar de Allgäu. Daar probeert hij nu voet aan de grond te krijgen als muzikaal auteur en verhalenverteller, maar vooral als ontspanningscoach en op spiritueel gebied.

Hij brengt ook graag veel tijd door met zijn huskyhond Akela, die bijna drie jaar geleden in zijn leven kwam, en hij reist met haar per slee of scooter. "Het lukt nog niet echt," zegt hij, "maar dat komt nog wel."