2004 - een groot jaar voor de Hungerburgbahn en de Nordkettenbahnen: het jaar van de fundamentele modernisering. De elegant gebogen, gletsjerachtige stations van de Hungerburg werden gebouwd. Hoewel ze aanvankelijk met scepsis werden bekeken, worden ze tegenwoordig trots beschouwd als een opmerkelijk voorbeeld van moderne architectuur. Maar ze waren slechts een onderdeel van het grootschalige moderniseringsproject.
De nieuwste technologie en historische gebouwen
De uitgebreide modernisering was onderverdeeld in drie delen: het omleiden en de nieuwbouw van de Hungerburgbahn en de vernieuwing van de liften tussen Hungerburgen het station Seegrube en het station Seegrube en het bergstation Hafelekar. Naast het vergroten van de transportcapaciteit moest bij de technische realisatie van de Nordkettenbahn-trajecten ook rekening worden gehouden met monumentenzorg. De stationsgebouwen die Franz Baumann in de jaren 1920 ontwierp, bleven grotendeels behouden, waarbij noodzakelijke aanpassingen werden uitgevoerd onder leiding van de architecten Schlögl en Süß.
Het bergstation Hafelekar, het bedieningsgebouw en het hotel Seegrube en het dalstation Hungerburg zijn beschermde gebouwen. De renovatiemaatregelen omvatten kleine aanpassingen aan de stations, het verwijderen van voorzieningen die sinds de bouw in 1927/28 waren toegevoegd en de volledige vervanging van de technische installaties. Tegenwoordig kunnen dankzij de nieuwe liften tot 800 mensen per uur van het dalstation Hungerburg naar het middenstation Seegrube reizen. De derde sectie naar de top van Kar kan tot 620 mensen per uur vervoeren.
